> Wandel de volledige West Highland Way op je eigen tempo
> Overnacht in eenvoudige, gezellige accommodaties
> Inclusief bagagevervoer, loop licht en geniet van de trail
Vroege ochtendmist die opstijgt van Loch Lomond. Het knarsen van grind onder je wandelschoenen terwijl je de bossen verlaat en het ruige Rannoch Moor binnenstapt. En die eerste slok whisky in Fort William wanneer je de finish hebt gehaald. De West Highland Way is een reis langs de hoogtepunten van Schotland, en deze versie houdt het echt en betaalbaar.
Dit is ons basispakket voor de klassieke 9-daagse trek. Je wandelt de volledige route van Milngavie naar Fort William met overnachtingen in eenvoudige B&B’s, guesthouses en hostels. Bagagevervoer is inbegrepen, zodat je alleen met je dagrugzak op pad kunt. Verblijf voor en na de trek is inbegrepen, dus je bent vanaf dag één helemaal klaar om te gaan. Een solide optie voor wandelaars die de volledige ervaring willen, zonder extra luxe.
Let op: Deze trek maakt gebruik van eenvoudige, budgetvriendelijke accommodaties. Eén nacht verblijf je bij Glencoe Mountain, waar slaapzakken ter plaatse worden verhuurd en bij de prijs zijn inbegrepen. Kussens zijn in deze accommodatie niet aanwezig. Wil je je trek nog budgetvriendelijker maken, neem dan contact op met onze experts om de bagagetransfer uit te sluiten en 10% korting te ontvangen.
Vandaag reis je naar Milngavie, het officiële startpunt van de West Highland Way. Je overnacht hier, zodat je goed uitgerust aan je avontuur kunt beginnen.
Uit Milngavie stap je al snel de drukte uit en het groen in. Het pad zoekt zijn weg langs parken, velden en kleine meertjes, terwijl de Campsie Fells en de kegel van Dumgoyne Hill (427 m) aan de horizon blijven hangen. Het voelt alsof je de stad echt achter je laat en langzaam een andere wereld inloopt, met meer vogels dan auto’s en een tempo dat wordt bepaald door je eigen passen.
Vanaf het kleine plein in Milngavie volg je de duidelijke route langs de rivier en het bos van Mugdock. Je slingert tussen bomen en langs vijvers omhoog naar het open land op zo’n 150 meter, waar de wind vrij spel heeft en de uitzichten groter worden. Daarna gaat het over goede paden langs boerderijen en de hutjes bij Carbeth, onder de indrukwekkende flank van Dumgoyne Hill, terwijl Glasgow langzaam verder weg lijkt.
Vlak voor je het goed doorhebt, duikt Drymen op, een gezellig kluitje huizen rond een groen veld. Volg de stoep richting het centrum, langs het winkeltje en de cafés tot aan het kruispunt. In de straten eromheen liggen de meeste pensions en herbergen. Daar kun je zonder veel zoeken je kamer vinden, schoenen uit, bord eten voor je neus en nog één keer naar de heuvels kijken die je tot hier hebt gevolgd.
Je rolt het dorp uit over rustige weggetjes en staat al snel tussen de bomen en velden. Langzaam klim je richting een lange rug en de bolle top van Conic Hill, waar de eilanden in het water netjes op een rij liggen. Daarna speel je de rest van de tocht langs de oever, met de loch aan je zijde, tot je uitkomt bij het beschutte rijtje huizen van Rowardennan.
Vanaf het centrum volg je kleine weggetjes en landweggetjes richting Garadhban Forest. Brede paden slingeren door het bos en stijgen gestaag, met af en toe een doorkijkje naar de heuvels verderop. Zodra je boven de bomen uitkomt, trekt het pad de open rug op en gaat het pittiger omhoog naar Conic Hill, rond 350 meter hoog. Het uitzicht over de eilanden en Balmaha is de inspanning meer dan waard.
Een trap van stenen voert je snel omlaag, tussen varens en bomen, naar de kleine haven en het strandje van Balmaha. Daarna loopt het pad golvend langs de oever, langs baaien, kiezelstrandjes en stukken bos, terwijl Ben Lomond steeds dichterbij komt. Bij Rowardennan pik je de weg op en volg je die langs het water, tot bij hotel, hostel of lodge waar je je rugzak eindelijk kunt afzetten.
Vanaf Rowardennan laat je het laatste stukje bebouwing snel achter je en duik je de wilde eikenbossen en stille kiezelbaaitjes in. De loch loopt de hele dag met je mee, soms spiegelglad, soms vol rimpels van de wind. Ben Lomond (974 m) zakt langzaam weg achter je, terwijl de grillige toppen bij Arrochar steeds duidelijker in beeld komen. Het is een lange, soms pittige wandeldag, maar eentje vol karakter, waterzicht en dat lekkere gevoel echt buiten te zijn.
Het pad start op een breed bospad langs de loch en verandert dan in een ruiger spoor dichter bij het water. Je slingert tussen wortels en rotsblokken door, steeds weer een baai in en uit, met korte klimmetjes van zo’n 80 meter wanneer het spoor over rotsige richels boven het water trekt. Na de bosbothy bij Rowchoish wordt het nog wat wilder en loop je verder naar het hotel en de waterval van Inversnaid, waar het pad vol trappen en bochtige traverses blijft spelen.
Na het laatste uitzichtpunt buigt het pad weg van de oever en wordt het zachter onder je voeten, over weilanden en tussen losse bomen door. Een laatste vriendelijke afdaling brengt je bij de paar gebouwen van Inverarnan aan de rivier. Volg de bordjes onder de grote weg door richting inn, bunkhouse of camping. Daar kunnen de schoenen uit, kan de was aan de lijn en is het tijd om verhalen over wortels, rotsen en golfslag nog eens lachend terug te halen.
Vanaf Inverarnan volg je het dal van de River Falloch en laat je de loch echt achter je. Het pad duikt de Highlands in, langs banken, bruggetjes en oude spoorlijnen, met het water steeds ergens in de buurt. Naarmate je richting Crianlarich draait, schuiven de grote jongens in beeld: Ben More (1174 m), Stob Binnein (1165 m) en verderop Ben Lui. Langzaam wandel je een ruimer, opener landschap binnen richting Tyndrum.
Direct na het dorp klimt een stenig bospad stevig boven weg en spoor uit, waarna het afvlakt tot een zacht, mossig spoor door eiken en dennen. Het pad golft langs de River Falloch, over kleine bruggetjes en langs oude shielings en een viaduct. Daarna volgt een geleidelijke stijging van ongeveer 200 meter door dichter bos, tot bij de splitsing naar Crianlarich. Daar slaat het spoor linksaf en zoek je hoger terrein op, met brede blikken terug het dal in.
Na de bosrand wordt de wereld opener, met ruige grazige velden en her en der een berk. Het pad kruist een oud militair weggetje en volgt een vriendelijk terras tussen beekjes door, terwijl Ben Lui zich voor je ontvouwt. Zodra de hekken en sporen zich ophopen, weet je dat Tyndrum om de hoek ligt. Je loopt langs camping en huizen het dorp in, waar herberg, cabins of hostel nooit ver van het pad liggen.
Vanaf Tyndrum stap je zo het dal in, over oude drovewegen langs kabbelende beekjes en het spoor dat trouw met je meeloopt. De bergen kruipen dichterbij, met Beinn Dorain (1076 m) en Beinn an Dothaidh (1004 m) als wachters boven de lijn. Na de laatste bomen bij Bridge of Orchy gaat de wereld open en steek je de lege Rannoch Moor over, terwijl Buachaille Etive Mor (1022 m) recht voor je opdoemt als een stenen poort.
Het pad verlaat het dorp op een duidelijk spoor dat rustig stijgt tussen velden en her en der een spar. Al snel volg je een oud militair weggetje en klim je zo’n 150 meter door Glen Orchy, met blikken terug op Tyndrum en vooruit naar de kegel van Beinn Dorain. Daarna daal je geleidelijk af naar rivier en hotel bij Bridge of Orchy, waar de hoofdklim begint: nog eens 250 meter omhoog door hei naar het brede, stenige plateau van Rannoch Moor.
Over de vlakte rolt het spoor tussen meertjes en losse rotsblokken door, terwijl de toppen van Glen Coe elke bocht groter lijken te worden. Een laatste korte klim en afdaling brengen je bij de grote weg, waar de witte gebouwen van Kingshouse aan een bocht in de rivier liggen. Rondom liggen hotel, bunkhouse en camping gezellig bij elkaar, zodat je zonder zoeken je slaapplek vindt en de avondgloed op Buachaille Etive Mor nog even kunt bewonderen.
Je vertrekt bij de witte gebouwen van Kingshouse, met Buachaille Etive Mor (1022 m) als imposante buurman in je rug. Het pad trekt langzaam Glen Coe in, langs de weg en onder steile rotswanden door, terwijl de Mamores al aan de horizon liggen te lonken. Boven op de Devil’s Staircase kijk je terug over Rannoch Moor en in de verte naar Ben Nevis (1345 m), voordat je afzakt richting het zeearmstadje Kinlochleven.
Vanaf het hotel volg je een duidelijk spoor langs de rivier dat aansluit op de oude militaire weg door de vallei. Het stijgt gemoedelijk langs natte kuilen en steenmannen, terwijl Stob Dearg kleiner wordt achter je. Bij het bordje naar de Devil’s Staircase begint het echte werk: in zigzags klim je zo’n 250 meter omhoog over stenen en gruis naar een pas rond 550 meter, met de Mamores als zaagtandige skyline en de eerste glimp van Loch Leven.
Daarna wacht een lange afdaling, bijna 600 meter lager naar het dal. Het pad buigt om de heuvel heen en duikt dan steeds steviger omlaag, met de grote metalen leidingen van de waterkrachtcentrale als baken. In het bos volg je het spoor tot je de rivier en de eerste straatjes bereikt. Pensions, hostel en camping liggen handig bij elkaar langs de weg of bij het water, perfect om neer te ploffen met een bord eten.
Vanaf het water bij Kinlochleven klim je meteen uit het dal en een lege hoge wereld in. Het oude militaire pad trekt langs de brede kom van de Lairigmor, met omgevallen crofts en lange ruggen als gezelschap. Zodra je naar Glen Nevis draait, staat ineens Ben Nevis (1345 m) vol in beeld, een grijze muur aan het einde van het dal, die je bijna het stadje Fort William in lijkt te trekken.
Uit het dorp volg je eerst steile straatjes die al snel overgaan in een rotsig bospad tussen berken en dennen. In rustige zigzags klim je ongeveer 300 meter naar een brede pas, terwijl Loch Leven achter je wegzakt en de Mamores links naast je oprijzen. Daarna valt het tempo terug en wandel je over het vriendelijke karrespoor van de Lairigmor, langs beekjes, schapenhekjes en de ruïne van Tigh-na-sleubhaich, tot aan de rand van het bos boven Glen Nevis.
Bospaden en bredere wegen leiden je langs de helling, met steeds ruimere blikken door Glen Nevis. Een lange afdaling over stenen en grind verliest zo’n 400 meter hoogte tot je bij weg en rivier uitkomt aan de rand van de bebouwing. Vanaf hier volg je trottoirs en bordjes langs huizen en winkels naar het centrum van Fort William, waar hotels, hostels en B&B’s dicht bij elkaar liggen en je snel eten, douche en bed hebt geregeld.
Na het ontbijt is je reis ten einde. Ons arrangement stopt hier. We wensen je een goede en vlotte terugreis.
