> Bospaden, watervalletjes en weidse uitzichten
> Overnacht in twee iconische Gran Paradiso hutten
> Wandel van schaduwrijke bossen naar een hooggelegen bergmeer
Er is een moment vroeg in de tocht dat je niet snel vergeet. Eerst loop je nog tussen de bomen, beschut in het bos en dan ineens breek je door de boomgrens. Het licht verandert, de lucht voelt anders, en voor je ligt de vallei in volle glorie. Op de achtergrond rijzen de pieken van Gran Paradiso op. Veel wandelaars voelen het meteen: dit is het moment waarop de tocht iets bijzonders wordt.
De route die volgt is heerlijk gevarieerd. Je klimt rustig omhoog over brede alpenplateaus. Rifugio Chabod biedt uitzicht op de gletsjer, terwijl Rifugio Vittorio Emanuele II verstopt ligt bij een langgerekt groen bergmeer — met nog een kleiner meer nét achter de hut. Klassieke rifugio's, omringd door stilte, rotsen en eindeloze lucht. De afdaling naar Valsavarenche voert door bloemrijke alpenweides en terug de lariksbossen in. Deze tocht is kort, toegankelijk voor beginners, maar geeft je alles wat je zoekt in een Alpien avontuur.
Je vertrekt bij de bushalte in Pravieux op een brede, comfortabele weg door open weilanden met hier en daar een boerderijtje. Het pad is eerst vrijwel vlak en volgt rustig het dal richting het bos aan de voet van de berg, waar je al iets voelt van wat komen gaat.
Bij de bomen begint het klimmen echt. Korte, regelmatige haarspeldbochten brengen je door een luchtig lariksbos, over een duidelijk pad van aarde en kleine stenen. Hogerop worden de bomen schaarser en opent de helling zich. Het spoor maakt wijde bochten over gras en rotspartijen en verandert langzaam in alpien terrein met gras, gruis en rots, terwijl de route duidelijk en goed begaanbaar blijft.
Vlak voor het eind wordt het landschap rotsiger en verdwijnen de meeste grasplekjes. De helling wordt iets steiler, maar de lijn blijft logisch en eenvoudig te volgen. Dan duikt de hut op, op een vlak terras boven je. Het pad loopt er recht naartoe, tot je op de veranda van Rifugio Frédéric Chabod uitkomt en rustig kunt uitademen.
Je vertrekt bij Rifugio Frédéric Chabod op een duidelijk pad dat eerst zachtjes daalt over open hoogalpien terrein. Je loopt over een mix van graspollen, gladde rotsplaten en losse stenen, terwijl het spoor rustig van de hut wegloopt en daarna overgaat in een geleidelijke klim.
Hogerop stap je over brede, vlakke rotsplaten en steenstroken en kom je op een groot rotsplateau met steenvelden en hier en daar wat gras. Het pad slingert licht door dit open landschap, langs een paar natuurlijke uitkijkpunten op rotsrichels met wijde blikken richting de Nivolet-vallei, zonder technisch te worden.
Dichter bij Rifugio Vittorio Emanuele II daalt het spoor zachtjes naar het plateau. Je passeert boven Lago di Moncorvé, het langgerekte groenblauwe meer onder de hut, terwijl het pad breed en stabiel blijft. Bij de hut zelf ontdek je een tweede, kleiner meertje direct achter het gebouw, hoger op het plateau.
De route begint bij Rifugio Vittorio Emanuele II en volgt hetzelfde brede pad als op de heenweg. Je daalt rustig af over open alpien terrein met verspreide stenen en graspollen. De ondergrond is overwegend vlak, het spoor duidelijk, en stap voor stap opent het uitzicht zich richting het dal.
Daarna daalt het pad gestaag over rotsplaten en vaste aarde boven Lago di Moncorvé en wordt de bodem langzaam zachter met meer gras en aarde. Lange traverses brengen je naar een reeks netjes aangelegde haarspeldbochten richting de boomgrens. Lager passeer je een kleine waterval vlak naast het pad en loop je verder een dichter bos in over een duidelijk, gelijkmatig spoor.
Wanneer het bos openbreekt, kom je op een bredere weg bij de bedding van de Torrent Savara en steek je kort open weides over. De ondergrond vlakt af en je volgt een brede grindweg naar de vallei. De etappe eindigt bij de parkeerplaats bij Albergo Gran Paradiso, waar de bushalte naast het hotel het slot van de wandeling markeert.
