Beginner Ribagorza Trek

Een ontspannen etappe langs de bovenloop van de Ésera, van de parkeerplaats bij Llanos del Hospital naar de Refugio de la Renclusa. De route voelt vriendelijk en open, met brede paden, stille weiden en voortdurend zicht op het Maladeta-massief. Water, gras en lucht bepalen het ritme, terwijl de hoogte bijna ongemerkt toeneemt. Een perfecte kennismaking met het hooggebergte, zonder stress of technische passages.

Vanaf de start volg je een rustige bosweg stroomopwaarts langs de Ésera, langs heldere beekjes en door losse stukken dennenbos. Al snel opent de vallei zich bij de natte vlaktes van Plan d’Estan d’Abaixo, waar houten vlonders het water temmen. Via Plan d’Estan Alto wordt het uitzicht steeds wijder, waarna het pad door de brede kom van Basa del Onso naar de splitsing bij La Besurta voert.

Bij La Besurta verandert het tempo. Een duidelijk bergpad klimt in korte bochten ongeveer driehonderd meter door gras en rots naar het terras van de Refugio de la Renclusa. De hut verschijnt onverwacht, met uitzicht terug over de vallei en vooruit naar de gletsjers van het Maladeta-gebergte. Binnen heerst berghuttenwarmte, met eenvoudige slaapzalen, dampende mokken en het tevreden gevoel van aangekomen zijn.

Een stevige bergoversteek van de hut bij de Maladeta naar de groene kom van Artiga de Lin. Hoog en open in het begin, lang en dalend aan het eind. De route speelt zich af tussen gras, kalk en water, met steeds weer zicht op de Maladeta en de toppen van Tuca de Pomero en Penanera. Het voelt groots en afgelegen, met een duidelijke overgang van hooggebergte naar de zachtere Aran-vallei.

Vanaf de hut klim je kort via de Camino de Antonio en trekt dan onder rotsige uitlopers langs richting Plan d’Aigualluts. De graslanden en de waterval vormen een opvallend rustpunt, waar het water plots ondergronds verdwijnt. Verder westwaarts kruist het pad blokkenvelden en ondiepe kommen richting Barrac de l’Escaleta. Langs de Cova de l’Escaleta en de brede weiden van Plan de l’Escaleta wordt het terrein ruiger, voordat je boven het lac deth Coth deth Horo de hangende vallei indraait.

Daar begint de lange afdaling. In steile bochten verlies je bijna duizend meter, eerst over puin en gras, later door gemengd bos. Het geluid van water neemt toe terwijl watervallen en beken dichterbij komen. Onderaan openen de weiden van Artiga de Lin zich, fris en groen. Aan de rand van het gras ligt de Refugio de la Artiga de Lin, modern en uitnodigend, met eten, slaapplaatsen en het gevoel dat je echt bent afgedaald.

Een laatste oversteek van de groene kom van Artiga de Lin naar de open ruimte van Llanos del Hospital. Het is een lange, gestaag klimmende bergdag die uitkomt op een hoge richel op de grenskam, gevolgd door een rustiger afdaling. Weiden, watervallen en rotsige terrassen wisselen elkaar af, terwijl het uitzicht zich opent naar Peña Montañesa, Peña Billanca en de omliggende toppen.

Vanaf de hut klimt het pad door de graslanden van Artiga en duikt daarna het bos in, waar de beekjes van Clots de Porroi worden gekruist. In de Canaleta de Pomero wordt het serieuzer, met zigzags op stenige ondergrond tussen steile wanden. Boven de boomgrens volgt een traverse onder Era Escaleta, met terugblik op de Aran-vallei en de ruwe kam van de Maladeta-groep. Een laatste duw brengt je op een brede hoge punt bij de waterscheiding.

Daarna draait de dag langzaam naar beneden. Balkonpaden lopen langs de Ibons de Plan d’Estan, kleine meertjes tussen gladde granietplaten. Het pad zakt verder af over grashellingen en losse dennen richting Pleta de la Sarra, waar alles zachter wordt. Langs de bovenloop van de Ésera wandel je ontspannen terug naar de bekende open vlakte en eindig je bij de parkeerplaats van Llanos del Hospital.