> Trotseer de spectaculaire Via Ferrata Alfonso Vandelli (T5)
> Overnacht in schilderachtige berghutten zoals Auronzo, Vandelli en Galassi
> Doorkruis het ruige hart van het Dolomiti d’Ampezzo Natuurpark
Klaar voor een stapje extra? De Alta Via 4 is het wilde familielid van de Dolomieten. Minder belopen dan AV1 en AV2, maar minstens zo spectaculair – misschien zelfs meer. Dit 5-daagse avontuur begint in San Candido en eindigt in Pieve di Cadore. Je doorkruist de Dolomiti d’Ampezzo via de torenhoge Cima Grande, het glinsterende Lago di Misurina en het turquoise Lago di Sorapiss, met de iconische Dito di Dio als je metgezel.
Je overnacht in ruig gelegen hutten zoals Rifugio Auronzo, Vandelli en Galassi. Daartussen? Blootliggende bergkammen, hoge passen en uitzichten die bijna te mooi zijn om waar te zijn. Op dag 4 wacht een beroemde en pittige uitdaging: de Via Ferrata Alfonso Vandelli, een korte maar serieuze sectie (moeilijkheidsgraad T5) direct na het verlaten van Rifugio Vandelli – enkel aanbevolen voor ervaren wandelaars zonder hoogtevrees.
Alta Via 4 is niet voor doetjes, maar voor wie stevig in de schoenen staat en de bergen recht in de ogen durft te kijken. Vijf dagen, eindeloos veel kicks en een ticket naar het ruigste deel van de Dolomieten.
De trek begint in de rustige alpenweiden net buiten San Candido, waar je geniet van een geleidelijke klim door de groene valleien. Tijdens de eerste helft van de wandeling is de stijging rustig, ideaal om in het ritme van de Alta Via 4 te komen. Het pad leidt je vervolgens het beschermde gebied van het Tre Cime Natuurpark in, een gebied vol biodiversiteit.
Ongeveer halverwege wordt het terrein steiler en ruiger en begint de echte klim. Rond kilometer 10,5 word je beloond met ongelooflijke uitzichten op de Tre Cime di Lavaredo. Deze rustige plek is perfect voor een pauze en om foto's te maken, weg van de drukte. Vanaf hier kun je genieten van het uitzicht op de iconische pieken terwijl je richting Rifugio Antonio Locatelli wandelt — een uitstekende plek om even stil te staan en alles in je op te nemen. De Tre Cime blijven je de rest van de route vergezellen, imposant aan de horizon.
Wanneer je nog ongeveer 1,5 km van Rifugio Auronzo verwijderd bent, waar je vanavond overnacht, neem dan pad nummer 9 naar rechts. Je bereikt al snel de kleine kapel Maria Ausiliatrice. Volg de bordjes naar de hut, die gelegen is op een van de beroemdste plekken van de Dolomieten.
De dag begint met een schilderachtig, golvend stuk dat de toon zet voor het ruige landschap dat voor je ligt. Al snel loopt het pad over rotsachtige kammen met panoramisch uitzicht op de indrukwekkende toppen van de Cadini di Misurina. Dit uitdagende stuk geeft je alvast een voorproefje van het alpiene terrein. Kort daarna bereik je de Rinbianco-pas, een belangrijk knooppunt, waar je verder naar het zuiden gaat. Niet ver daarvandaan is de gezellige Fonda Savio Hut een uitstekende plek voor een korte pauze.
Rond de helft van de etappe wordt het pad steiler en uitdagender. In deze sectie kunnen tot laat in de zomer sneeuwvelden blijven liggen. Hier bereik je het hoogste punt van de dag: Forcella del Nevaio op 2.620 meter, omringd door torenhoge rotswanden.
De afdaling die volgt is steil en langdurig, met af en toe een rustiger stuk. Uiteindelijk kom je aan bij Rifugio Città di Carpi, een hut die liefdevol wordt gerund door een lokale familie. Een ideale plek om te ontspannen na een indrukwekkende dag in de Dolomieten.
De route begint bij Rifugio Città di Carpi en daalt al snel flink af. Al vroeg in de etappe wandel je net onder Punta Col de Varda (2.504 m) langs, die je rechts laat liggen terwijl je langzaam afdaalt richting het Misurina-bekken. Onderaan wacht het prachtige Lago di Misurina, omringd door bossen en bergtoppen.
Na een korte pauze of verfrissing loopt het pad verder door rustig terrein. Je kunt hier en rond het meer mountainbikers tegenkomen. Op het laagste punt van de dag bereik je een uitzichtpunt in Valbona met indrukwekkende vergezichten op de Sorapiss-berg in de verte.
De laatste 2 kilometer zijn een stevige klim door bos en rotsachtig terrein. Onderweg passeer je een uitzichtpunt met zicht op een waterval, een voorproefje van wat komen gaat. Dan verschijnt plots het Lago di Sorapiss: turquoise, stil en onvergetelijk. Rifugio Vandelli ligt er vlak naast, een magische plek om je dag af te sluiten.
Je begint aan de oevers van het Lago di Sorapiss, bij de Dito di Dio (2.603 m). Het pad klimt al snel over rotsachtig terrein en leidt je een grijs, maanachtig landschap in — wild, ruig en betoverend. Deze etappe kent meerdere steile stijgingen en afdalingen, met stukken waar concentratie en vaste tred noodzakelijk zijn.
De Ferrata Vandelli is een van de meest spectaculaire stukken van de Alta Via 4. Na een indrukwekkende luchtige passage loont het om even om te kijken: het uitzicht op het Sorapiss-meer is adembenemend en verwarmt je hart ondanks de touwen en ladders. De stilte wordt hier alleen onderbroken door je eigen stappen en de fluitende wind.
Daarna daal je af in een ruig dal en volg je het pad verder langs de bergflank. Rechts zie je de indrukwekkende Punta Tre Sorelle (3.005 m) oprijzen, terwijl Punta Sorapiss (3.205 m) aan de overkant in de verte zichtbaar blijft. Na een paar steile en uitdagende passages vlakt het terrein iets af en bereik je de San Marco-hut - een uitstekende plek voor een pauze.
Uiteindelijk kom je aan bij de Forcella Piccola (2.120 m), een brede bergpas aan het begin van de Val d’Oten. Net wanneer je benen beginnen te protesteren tijdens het laatste stuk omhoog, verschijnt de imposante noordwand van de Monte Antelao. Een machtig gezicht om je dag mee af te sluiten. Rifugio Galassi ligt recht onder deze bergreus en is de perfecte plek om de zon te zien ondergaan.
Op je laatste dag van de Alta Via 4 begin je onder de imposante Antelao-massief. Vanuit Rifugio Galassi gaat de route zuidoostwaarts door rotsachtig terrein en passeer je twee gletsjers: de Ghiacciaio Inferiore dell'Antelao en de Ghiacciaio Superiore dell'Antelao. Bereid je voor op een pittige sectie die zorg en concentratie vereist. Bij Punto Essa heb je een prachtig uitzicht. Daarna bereik je de Forcella Piria, een hoge, wilde bergpas tussen Tamburlon en Crode de San Pietro, met een laatste panoramisch uitzicht over de Dolomieten.
Na het oversteken van de pas begint een lange, gestage afdaling. Het landschap wordt zachter en je wandelt door beboste gebieden richting het schilderachtige Rifugio Antelao. Dit is een ideale plek om even op adem te komen voordat je het laatste stuk aanpakt. Vanaf hier wordt het terrein vriendelijker, met grindpaden en bospaden die slingeren langs kleine alpengehuchten en mooie uitzichtpunten.
De zigzaggende afdaling gaat verder door het stille dorp Pozzale di Cadore en via meerdere haarspeldbochten in het bos. Naarmate je dichter bij het einde komt, vang je de eerste blikken op van de daken van Pieve di Cadore en het Piavemeer. De laatste afdaling voelt als een symbolische terugkeer naar de beschaving na vijf dagen in het hart van de wilde Dolomieten.
