Ben Nevis Hike: beklim de hoogste berg van Groot-Brittannië

Ben Nevis ligt in de westelijke Hooglanden van Scotland, ook wel bekend als de Grampian Mountains. Aan de voet van de berg ligt Fort William, de belangrijkste plaats in dit deel van het land dat Lochaber heet. De beroemde West Highland Way loopt langs de voet van de berg in Glen Nevis. De berg ligt ongeveer 180 km ten noorden van Glasgow en 230 km van Edinburgh. Hieronder vind je een overzicht van hoe je in Fort William komt, het startpunt voor beklimmingen van Ben Nevis.

De grootste luchthavens in Schotland zijn Edinburgh en Glasgow (er zijn zelfs twee luchthavens in Glasgow). Beide luchthavens worden goed bediend door veel luchtvaartmaatschappijen van over de hele wereld. Glasgow is de beste keuze, omdat er vanaf hier rechtstreekse verbindingen zijn naar Fort William.

Met de auto

Vanuit zowel Glasgow als Edinburgh is het 2 uur 30 minuten / 3 uur rijden naar Fort William via de A82. De kronkelige wegen maken de reis relatief tijdrovend, maar het is een geweldige rit.

Met de bus

Er zijn veel rechtstreekse snelbussen vanuit Glasgow die vertrekken vanaf Buchanan Street. Neem de 914, 915 of 916. Vanuit Edinburgh is het sneller om de trein te nemen.

Met de trein

Vanaf het treinstation Queen Street in Glasgow stap je op de rechtstreekse Scotrail-dienst naar Mallaig en stap je uit in Fort William. De reis duurt ongeveer 4 uur en is een van de mooiste treinreizen in het Verenigd Koninkrijk, dwars door de Schotse Hooglanden. Als je vanuit Edinburgh komt, moet je de trein nemen naar Glasgow Queen Street en daar overstappen.

Ben Nevis is een enorme berg en er zijn verschillende routes naar boven. De absolute meerderheid van de 130.000 wandelaars die jaarlijks de Ben Nevis opgaan, neemt het Mountain Path, ook wel het Tourist Path genoemd. De naam Tourist Path is enigszins misleidend. Hoewel het pad technisch gezien rechttoe rechtaan is en in redelijke conditie, is het een heel geploeter. Het pad is steil en het is een continue klim naar de top, een klim van in totaal 1320 meter. Het moeilijkste deel is misschien wel de afdaling, een echte kniebrekende oefening. Een gemiddeld persoon doet ongeveer 9 uur over de wandeling. Gooi daar typisch Schots weer bij en het kan erg oncomfortabel worden.

Voor (ervaren) wandelaars die op zoek zijn naar een uitdaging is er een epische wandeling vanaf de noordkant van de Ben, de Càrn Mòr Dearg Arete of CMD Arete. Dit is een van de klassieke graatwandelingen in Schotland, met steile hellingen aan weerszijden van de graat. Het uitzicht op de noordwand van de Ben Nevis is echt indrukwekkend en je zult misschien maar een handjevol andere wandelaars tegenkomen. Naar de maatstaven van de meeste wandelaars zou deze wandeling als moeilijk worden beschouwd.

En dan is er nog de achterkant van de Ben, een bijna verticale rotswand van 700 meter die dient als speeltuin voor bergbeklimmers en alpinisten. De bekendste routes zijn Ledge Route en Tower Ridge, waarvoor klimuitrusting nodig is. Aan de voet van de noordwand staat de CIC hut, van waaruit de meeste klimmers hun beklimming beginnen.

Kunnen we Ben Nevis dan als moeilijk classificeren? The Mountain Path is zwaar maar niet moeilijk. Alle andere routes worden als moeilijk beschouwd. De keuze is aan jou!

Een Munro is een Schotse berg met een hoogte van 3000 voet (of ruwweg 914 meter) of hoger. Hij is vernoemd naar Sir Hugh Munro, die in de 19e eeuw de heuvels van 3000 voet en hoger identificeerde. Er zijn 282 munro's en het is de ultieme uitdaging voor een bergwandelaar om ze allemaal te bedwingen. De meeste munrobaggers doen er hun hele leven over om ze allemaal te beklimmen, maar er zijn supermensen die een rondje munro's afvinken in slechts 32 dagen! Minder dan 8000 mensen hebben het tot nu toe gedaan, de zogenaamde compleators. Hier is de top 5 van de Schotse Munros, en bovendien de enige heuvels die hoger zijn dan 4000 voet in heel Groot-Britannië.

1. Ben Nevis: 1344 meter

2. Ben Macdui: 1309 meter

3. Braeriach: 1296 meter

4. Cairn Gorm: 1245 meter

5. Càrn Mòr Dearg: 1223 meter

Ben Nevis is de hoogste Munro. En het is niet verwonderlijk dat trailrunners proberen een zo snel mogelijke tijd neer te zetten. De huidige snelst bekende tijd (FKT) is 1hr25min34sec op de 14 km lange terugweg met 1320 verticale meters stijgen en dalen.

Het beste seizoen om de Ben Nevis te beklimmen is meestal tussen de late lente en de vroege herfst, ruwweg van mei tot september. In deze periode is het weer over het algemeen milder en is er minder kans op sneeuw en ijs op de top. Maar zelfs in deze maanden kunnen de weersomstandigheden op Ben Nevis snel veranderen, dus wandelaars moeten altijd voorbereid zijn op plotselinge veranderingen en de weersverwachting controleren voordat ze de beklimming beginnen. Als je de drukte wilt vermijden, kun je beter vroeger in de lente en later in de herfst gaan. Je kunt de Ben Nevis ook in de winter beklimmen, maar dan moet je er wel rekening mee houden dat ten minste een deel van het pad waarschijnlijk bedekt is met sneeuw en ijs. Zelfs op de gemakkelijkste route, het Mountain Path, heb je stijgijzers en een wandelbijl nodig omdat er een aantal steilere afdalingen naast het pad zijn. Goed winterklimmen op Ben Nevis is ook mogelijk op de noordwand, maar vereist gespecialiseerde klimuitrusting en bergbeklimvaardigheden vanwege de barre omstandigheden en het verhoogde risico op lawines.

De heuvels in Schotland zijn klein vergeleken met de bergen in de Alpen en de Himalaya. Het is gemakkelijk om ze te onderschatten en elk jaar komen wandelaars in heel Schotland in ernstige problemen omdat ze zich onvoorbereid in de heuvels wagen. Op de Ben Nevis zullen er altijd mensen zijn die op teenslippers en in korte broek naar boven gaan, zich niet bewust van de mogelijke ernst van het terrein en het weer. In veel opzichten is het terrein in de Schotse heuvels uitdagender dan de Alpen, en wel om twee belangrijke redenen. Ten eerste de weersomstandigheden. De westkust wordt regelmatig geteisterd door stormen, met windsnelheden van meer dan 100 km per uur. Voeg daar lage temperaturen en regen en ijzel aan toe en de kans op onderkoeling is reëel. Ten tweede, navigatie. Veel routes in Schotland zijn niet bewegwijzerd en je moet je weg op de paden vinden met een navigatie-app, zoals Komoot. Maar de batterijen van je telefoon kunnen leeg raken of het regent hard, waardoor je je scherm niet meer kunt zien. Daarom moet je ook een topografische kaart en kompas meenemen en zorgen dat je weet hoe je die moet gebruiken. Navigeren bij helderblauwe hemel is redelijk eenvoudig, maar als het zicht is afgenomen tot 10 meter of minder moet je weten hoe je de weg moet vinden in de heuvels. Zelfs als deze bewegwijzerd zijn, zoals het pad op Ben Nevis.

Hoe bereid je je voor op Ben Nevis? Het belangrijkste is om de juiste uitrusting mee te nemen. Essentiële items zijn een ademende waterdichte jas en broek, kaart en kompas en wandelschoenen van goede kwaliteit. Veel bergwandelaars in het Verenigd Koninkrijk hebben een bothy bag bij zich, dat is eigenlijk een enorme plastic zak waarmee wandelaars zich kunnen beschutten tegen wind en regen. Meer over wat je moet meenemen vind je in het hoofdstuk Paklijst. Voordat je op pad gaat, is het een goed idee om je route te bestuderen en je voor te stellen wat je onderweg kunt verwachten. Zo kun je mentaal anticiperen en kun je snel reageren op veranderende omstandigheden. Zorg ervoor dat je de juiste kaart(en) koopt en leer/oefen het gebruik van kaart en kompas. Onze wandelgids geeft je de Komoot routes en een lijst met noodnummers.