De Kilimanjaro beklimmen. Het was een idee dat Remco Kuilman en zijn vader hadden en in juni 2018 uitvoerden. Ze vertrokken naar Tanzania en bereikten via de fantastische Lemosho Route Uhuru Peak, het hoogste punt van Mount Kilimanjaro, het dak van Afrika. In deze blog post neemt Remco ons terug naar het avontuur dat zowel hem en zijn vader voor altijd bij zal blijven.
door: Remco Kuilman
De Lemosho Route was vanwege de goede reviews en het relatief hoge slagingspercentage onze keus. Eenmaal onderweg naar het startpunt van de route werd een groot deel van de porters opgepikt. Velen van henkomen uit Arusha. Arusha is een stad op een kleine 80 kilometer van Moshi. Beide stadjes zijn populaire uitvalsbases voor Kilimanjaro beklimmingen.
De eerste dag is de wandeling redelijk gemakkelijk. Er worden nog niet zoveel hoogtemeters gemaakt en er is de mogelijkheid om in de schaduw te lopen door het regenwoud. De nacht breng je door in het Mkubwa camp. Dit kamp ligt nog in het regenwoud. De kans is groot dat je hier apen treft. ‘s Avonds kan het in juni snel afkoelen en is een jas zeker nodig.
De andere klimmers, die ook die nacht in Mkubwa camp kamperen kom je waarschijnlijk de rest van de week tegen. Zij lopen allemaal dezelfde route, de één in zeven dagen, de ander in acht. Het is gezellig om met iedereen een praatje te maken.
Dag twee is een pittige, via Shira Camp I naar Shira Camp II. Shira Camp I ligt bijna 1000 meter hoger dan de overnachtingsplaats. In vier pittige uren loop je daar naar toe voor de lunch. Na de lunch loop je nog een kleine vier uur. Dit stuk is beduidend minder zwaar. Het hoogteverschil tussen Shira Camp I en Camp II is maar 250 meter (3850M). In de middag zie je constant de top van de Kilimanjaro aan je linkerhand. Heel gaaf!
Zingende porters en de Barranco Wall
De volgende ochtend begint met een ‘optreden’ van de porters. Zingen zit in de cultuur, en je ziet vrijwel bij alle groepen dat de porters er zo nu en dan een show van maken. Mzungu was onze leadzanger bij onze groep. Een fantastische gast die dansen en zingen goed wist te combineren. Mocht je er even doorheen zitten dan zorgen de porters er wel voor dat je weer energie krijgt.
Als je de Lemosho route loopt lunch je de derde dag op Lava Tower. Lava Tower is een camp dat op 4600m ligt, wederom een stevige klim. Een perfecte gelegenheid om beter te acclimatiseren, want nadat je hebt geluncht op Lava Tower daal je af naar Baranco Camp wat ligt op 3900M.
Onderweg naar de Lava Tower begin je te merken dat je op hoogte loopt. De gidsen beginnen hier ook met het oefenen van lopen op een heel rustig tempo. Aan de hand van onze ademhaling bepalen ze of we sneller of juist langzamer moeten lopen. Het is belangrijk dat je één rustig tempo lang vol kan houden. Tijdens de klim naar de summit is het namelijk van belang dat je blijft bewegen. In de nacht naar de summit is het namelijk koud (-10 tot - 20 C) en is er angst voor bevriezingsverschijnselen bij het stil staan.
Op dag vier, vanuit Baranco, moet je tegen de Baranco Wall op. Waar eigenlijk de gehele trekking naar de top niet technisch is, is de Baranco wall echt handen en voetenwerk. Uiteindelijk komt iedereen hier prima omhoog. Wel schijn je in het hoogseizoen hier soms op elkaar te moeten wachten. Van Baranco loop je naar Karanga camp. Dit camp ligt op 3995M.
Dit is het laatste kamp waar stromend water is. Niet dat jou dat uitmaakt, want zelf heb je nooit iets met stromend water te maken. Dit is alleen voor de porters van belang, zij moeten vanaf dit kamp water dragen naar het volgende kamp. Zij dragen het water voor henzelf en voor het koken en wassen. Zelf kregen wij elke ochtend en elke avond een bak met warm water om ons te wassen. Jij draagt alleen het water wat jezelf wil drinken overdag. Een Camelback is handig voor op je paklijst.
Dag vijf loop je van Karanga camp naar Barafu camp, ook wel basiskamp genoemd. Je komt al in het begin van de middag aan in Barafu camp. Terwijl jij je lunch geserveerd krijgt, zie je mensen het kamp van bovenaf binnenlopen. Zij komen van de top af. Uiteraard kan je een praatje met ze maken maar onze gids raadt dat af. Hij vindt dat we er beter blind in kunnen gaan. Zelf zag ik twee jongens welke ik had leren kennen naar beneden komen, zij hadden de tocht halverwege met een dag ingekort. Beide hadden ze de top gehaald maar waren uiteraard wel vermoeid.
‘s Middags krijg je de tijd om te rusten.
[gallery link="file" columns="4" ids="9102,9098,9094,9090"]
Om 18:00 wordt er nog een avondmaal geserveerd en daarna werden we om 23:00 gewekt om te ‘ontbijten’. Zodoende waren we klaar om om 24:00 te vertrekken uit het kamp.
We hadden duidelijke regels opgesteld. 1) voel je je slecht (hoogteziekte) meld je het en houd je het niet geheim, 2) we lopen langzaam, heel langzaam maar wel lange stukken achter elkaar, 3) mocht één het niet halen, mag de andere door. Vooral regel één is belangrijk voor je eigen gezondheid, er is namelijk geen helikopter die even kan landen mocht het misgaan.
Regel twee heeft ons geen windeieren gelegd. We liepen inderdaad langzaam maar uiteindelijk waren we sneller dan de meeste groepen omdat wij nauwelijks rustten. Na elk uur lopen permitteerden wij het onszelf om maximaal 1-1,5 minuut stil te staan. Vlak voor zonsopgang waren we bij Stella Point. Stella Point is de kraterrand van de vulkaan. Als je hier bent, kun je de top zien en is het nog maar 1 kilometer en 100 hoogtemeters. Uiteindelijk, omdat je zo langzaam loopt, zal je over dit laatste stuk ongeveer 45 tot 60 minuten doen.
Sneeuw op Uhuru Peak
Rond half 8 stonden we op een prachtig besneeuwde top. Na +/- 10 minuten willen de gidsen beginnen aan de afdaling, nog steeds is er kans dat de hoogteziekte inslaat.
De afdaling viel ons redelijk zwaar. Er lag veel ijs en sneeuw op het moment dat wij er waren, wat betekende dat het spekglad was en het moeilijk was om af te dalen. Goede stijgijzers (crampons) zijn een aanrader als er sneeuw ligt. Dit maakt het afdalen vele malen makkelijker.
Aangekomen in het basiskamp stonden de porters ons op te wachten met een heerlijke lunch en wat liederen als blijk van waardering. Zelf deden wij ongeveer 4,5 - 5 uur over de afdaling. Als er minder sneeuw ligt zal dit vele malen sneller gaan. Uiteindelijk hebben wij er naar de top en de afdaling naar het kamp dus ongeveer twaalf uur over gedaan. Overigens ben je er dan nog niet, je daalt die dag af naar Mweka Camp.
Hier kwamen wij pas ‘s avonds om half 8 aan, mijn vader zakte ongeveer bij elke stap door zijn knieën maar op de adrenaline van top werd het kamp gehaald. Heerlijk voldaan ga je de nacht in.
De laatste dag loop je nog ongeveer in drie uur naar beneden. Je loopt trouwens geen rondje, je eindigt bij een andere gate dan waar je gestart bent, dit geldt voor alle routes. Al met al is de Kilimanjaro beklimmen een fantastische ervaring die gewoon afgestreept moet worden van je bucketlist!
Deze Treks zijn iets voor jou
Marangu Route
Organisatie Top Climbers ExpeditionsBekend als de "Coca-Cola" route, de Marangu route is een klassieke tocht op de Kilimanjaro. Het is de oudste, meest...
Kilimanjaro
5 dagen
Lemosho Route
Organisatie Tanzania Joy ToursLemosho wordt beschouwd als de mooiste route op Kilimanjaro en biedt panoramische uitzichten vanaf verschillende zijden van de berg. Het is....
Kilimanjaro
7 dagen
Lemosho Route
Organisatie Top Climbers ExpeditionsHet dak van Afrika. Klinkt indrukwekkend, toch? Kruis deze geweldige bergtop van je bucket list en beleef de berg Kilimanjaro met de Lemosho...
Kilimanjaro
8 dagen
Tips en aanmerkingen voor jouw Kilimanjaro beklimming:
Tips
- Neem een dun aluminium matje mee om op te slapen, deze reflecteert je lichaamswarmte en zorgt voor comfortabele nachten.
- Neem een thermoskan mee voor de laatste nacht. Er is kans dat je camelbag bevriest tijdens de beklimming. Iets warms drinken tijdens een pauze is echt lekker.
- Neem goede zonnebrand en vaseline voor je lippen mee.
- Mocht je snel last hebben van koude handen/ voeten koop breekstaafjes voor de warmte.
Prijs van de beklimming
Het beklimmen van de Kilimanjaro is een dure aangelegenheid maar als je het reflecteert is het eigenlijk enorm goedkoop. Per trekker (toerist) lopen er namelijk ongeveer vijf porters mee. Wij waren met z’n tweeën en hadden twee gidsen, negen porters en een kok mee. Deze elf mensen werken dus een week lang fulltime voor je. Daarnaast bestaat de helft van de prijs van je Kilimanjaro beklimming uit fees voor vergunningen. Uiteindelijk blijft er nog maar weinig over voor het personeel. Deze werkt dan ook voornamelijk voor de fooien. In deze blog post lees je meer over de fooien ceremonie en het geven van fooien aan porters, gidsen en koks.
meer van dit
meer van dit
Kilimanjaro hoogte, waar ligt de Kilimanjaro en andere vragen
20-03-2020Hoe hoog is de Kilimanjaro, waar ligt de Kilimanjaro en alle andere vragen die je nog eens in een gezelschapsspel tegen kunt komen. Wanneer je een beklimming van plant bent is de Kilimanjaro hoogte wel degelijk relevant. In deze blog post k...
Mount Kilimanjaro beklimmen 2020/2021 – Zo regel je dat!
28-03-2019Jij wilt de Kilimanjaro beklimmen? We weten hoe het voelt. Het is een verlangen naar het dak van Afrika, een onstuitbare honger naar het veroveren van Uhuru Peak en het rauwe avontuur dat een Kilimanjaro beklimming met zich meebrengt. De Ki...
Kilimanjaro Hotel - Waar te verblijven in Moshi
13-03-2019Een Kilimanjaro hotel. Je bent klaar om Mount Kilimanjaro te beklimmen. Je hebt je klimroute gekozen, je hebt je vluchten geboekt, je hebt je huiswerk gedaan met betrekking tot de klimaatzones op de berg, je hebt je koffer gepakt en je hebt...