> Langs de iconische Cinque Torri en overnachten bij Rifugio Croda da Lago
> Steek de Boite-vallei over en duik de stille Cadore in
> Vijf dagen Dolomietenpower met Alta Via 1-allure, maar zonder de drukte
Stel je voor: je nipt aan een cappuccino terwijl de ochtendzon de Cinque Torri goud kleurt. Daarna wandel je door lariksbossen en opent het Dolomietenlandschap zich keer op keer als een film die je niet wil pauzeren. Dit is de Alta Via della Marmotta. Vijf dagen lang, rauw en prachtig, door een decor van toppen en legendarische berghutten.
Je start op Passo Falzarego, wandelt langs de beroemde Cinque Torri en slaapt aan het sprookjesachtige Lago Federa bij Rifugio Croda da Lago. Dan steek je de Boite-vallei over, langs San Vito di Cadore, en duik je de wilde Cadore in. Hier liggen stille paden en parels van hutten als Rifugio Galassi, Chiggiato en Baion. Je eindigt in stijl in Auronzo di Cadore. Denk Alta Via 1, maar dan net iets beter.
Perfect voor ervaren wandelaars die de drukte willen mijden, maar geen zin hebben om in te leveren op uitzicht. Je loopt zo’n 12 tot 15 kilometer per dag, over gevarieerd terrein, met elke avond een rifugio en een bord dampende pasta op je te wachten. Forza, dit is die ene Dolomieten Instagram reel.
Je avontuur begint op de legendarische Passo Falzarego, op 2.100 meter hoogte. Geen warming-up nodig—je staat meteen midden in de Dolomieten. Vanuit Cortina d’Ampezzo pak je gewoon buslijn 30/31 richting de pas. Lekker makkelijk. De rit duurt zo’n 45 minuten en je wordt netjes afgezet bij het startpunt. Check de dienstregeling op Dolomiti Bus.
Vanaf de pas klim je richting Rifugio Scoiattoli, waar de Cinque Torri je al van ver opwachten. Vijf torens van steen, als wachters van een oud geheim. Hier moet je even stoppen. Niet alleen voor de uitzichten (die zijn belachelijk goed), maar ook gewoon omdat je hier wil zijn. Camera erbij, adem in, klik.
Daarna daal je af en wandel je via glooiende paden naar Lago Federa. Een spiegelmeer tussen lariksen, met aan de rand Rifugio Croda da Lago. Hier slaap je vannacht. En geloof ons: als de zon ondergaat en het meer oranje kleurt, ben je precies waar je moet zijn.
Vanaf Rifugio Croda da Lago daal je rustig af richting Ru Federa en volg je een panoramisch balkonpad door het bos. Je blijft een tijdlang boven de vallei hangen voordat je afdaalt naar Chiappuzza, waar je heel even de weg kruist. Net lang genoeg om je te herinneren hoe auto's ook alweer klinken.
Na de oversteek duik je meteen weer de bergen in. De klim naar Val di San Vito is stil en groen, met Monte Pelmo achter je en de indrukwekkende Antelao die al aan de horizon opduikt. Het pad stijgt eerst geleidelijk, maar wordt gaandeweg steiler zodra je het alpiene terrein in trekt.
Het laatste stuk is pittiger, maar het uitzicht wordt met elke stap indrukwekkender. Rifugio Pietro Galassi ligt net onder de steile wand van Monte Antelao, ruig en afgelegen. Zo’n plek die als een beloning voelt.
Vanaf Rifugio Pietro Galassi daalt het pad geleidelijk af via rotsige paadjes en open bos, langs Rifugio Capanna degli Alpini. Vlak daarna kun je een korte omweg maken naar de Cascate delle Pile, een verfrissende waterval verscholen in het bos. Zeker de moeite waard om even te stoppen. De afdaling gaat verder tot aan La Diassa, een rustig plekje waar je even op adem kunt komen voor het echte klimwerk begint.
Vanaf La Diassa begint de klim richting Rifugio Chiggiato. Het is een gestage klim met soms pittige stukken waar je je benen zeker voelt werken. Maar er is geen haast, dus neem je tijd en geniet van het landschap dat langzaam verandert. Hoe hoger je komt, hoe wijder het uitzicht wordt, met de toppen van de Marmarole die zich voor je uitstrekken. Uiteindelijk duikt Rifugio Chiggiato op, met een panoramisch terras, lekker eten en een verdiende pauze.
Vanaf Chiggiato heb je twee opties om Rifugio Baion te bereiken. De eerste is een hoger gelegen pad met een rotsachtig stuk langs de zuidwand van de Marmarole, waar vaste touwen je helpen op de moeilijkere passages—spannend en uitdagend. De tweede, die hier wordt beschreven, is een lager gelegen alternatief dat richting Casera D’Aieron loopt. Deze route vermijdt de lastigste stukken, maar vraagt nog steeds om enige tredzekerheid vanwege het ruigere terrein. Er zijn geen touwen of blootgestelde passages.
Let op: Beide opties zijn inbegrepen, dus als je liever de uitdagendere route neemt, dan kun je daar natuurlijk ook voor kiezen.
Dit is het, het laatste stuk van de Alta Via della Marmotta! Het gaat vandaag voornamelijk bergafwaarts, dus doe het rustig aan met je knieën en geniet van de rit.
Na ongeveer een uur kom je bij Rifugio Carducci, een fijne plek om even te stoppen voor een kop koffie. Verderop langs het pad ligt Rifugio Ciaréido, een laatste kans om iets te eten of je water bij te vullen voordat je verder noordwaarts gaat richting Rifugio Monte Agudo.
Na Pian de la Mandra bereik je Rifugio Monte Agudo, de laatste hut van de route. Als je je benen wat rust wilt gunnen, kun je hier de stoeltjeslift naar Auronzo nemen. Iets verderop kun je ook opstappen bij Malon Basso, net onder de rifugio. De stoeltjeslift is geopend van half juni tot half september, dus controleer de dienstregeling als je vroeg of laat in het seizoen wandelt.
Als je ervoor kiest om te voet verder te gaan, loopt het pad door valleien en bossen en volgt daarna de oever van het Santa Caterina meer. Neem even de tijd om te genieten van het uitzicht over het water. Vanaf daar is het nog een korte wandeling naar Auronzo di Cadore, waar je avontuur eindigt.
