Szlak Lemosho: Najnowsza trasa Kilimandżaro

Od bramy do bramy trasa Lemosho ma długość 64,1 kilometrów / 40 mil. Chociaż trasa Northern Circuit jest znacznie dłuższa, trasa Lemosho jest uważana za jedną z dłuższych tras na Kilimandżaro. Trasę można pokonać w ciągu ośmiu lub siedmiu dni. Twarde dane:

Dni: 7 lub 8 dni

Całkowita odległość: 64,1 kilometrów (40 mil)

Wzniesienie: 4,430 metrów (14,534 stóp)

Obniżenie: 5,230 metrów (17,159 stóp)

Dzień po dniu odległość na 8-dniowej wspinaczce

Dzień 1: 8,5 kilometrów (5,3 mil)

Dzień 2: 6,4 kilometrów (4,0 mil)

Dzień 3: 6,5 kilometrów (4,0 mil)

Dzień 4: 9,6 kilometrów (6,0 mil)

Dzień 5: 4,5 kilometrów (2,8 mil)

Dzień 6: 3,5 kilometrów (2,2 mil)

Dzień 7: 16,6 kilometrów (10,3 mil)

Dzień 8: 8,7 kilometrów (5,4 mil)

Trasa Lemosho jest uważana za najpiękniejszą ze wszystkich tras na Kilimandżaro. Prawdopodobnie nie jest to pierwszy raz, kiedy czytasz to zdanie i chociaż nie chcemy się nie zgodzić, możemy stwierdzić, że trasa Machame również jest magiczna. Więc jeśli obie są piękne, to co sprawia, że trasa Lemosho jest tak wyjątkowa? Trasa Lemosho jest świeża! Jest to jedna z nowszych tras na górze, i chociaż dzieli więcej niż połowę trasy z Machame, początek jest tak świeży, jak tylko może być. Jest również nieco łatwiejsza dla twoich nóg. Część od Londorossi Gate do Mti Mkubwa Camp i praktycznie cała droga do Shira Plateau jest dość łagodna i mniej wyczerpująca niż pierwsze dwa etapy na trasie Machame. Ponadto jest bardziej odległa, a szlak jest ponownie świeższy.

Trasa Lemosho została zaprojektowana z myślą o aklimatyzacji. Łagodniejsze wznoszenie pozwala twojemu ciału na więcej czasu na przygotowanie się do wyższych wysokości. To prowadzi nas do kolejnego dobrego powodu, aby wybrać tę trasę: Wskaźniki sukcesu są niezwykle wysokie i naprawdę można je porównać do tych na (znacznie dłuższej) trasie Northern Circuit. Co również pomaga na trasie Lemosho, to dodatkowy dzień. Zazwyczaj pokonuje się tę trasę w 7 lub 8 dni, co jest dłużej niż na przykład trasy Rongai, Machame, i zdecydowanie trasa Marangu. Więcej czasu na górze nigdy nie jest złym pomysłem. Bądźmy szczerzy: Jak często wspinasz się na Kilimandżaro?

Trudność tras wspinaczkowych na Kilimandżaro jest trudna do ocenienia i jeszcze trudniejsza do wyjaśnienia. Istnieją różne sposoby zdobycia Kilimandżaro, a jedna trasa jest bardziej techniczna niż inna. Jednak trudność nie powinna być mierzoną w aspektach technicznych, ale w kwestii aklimatyzacji.

Jeśli chodzi o aklimatyzację, trasa Lemosho jest najłatwiejszą trasą. Zwłaszcza jeśli weźmie się pod uwagę odległość i porówna ją z o wiele dłuższą trasą Northern Circuit. Tak, Northern Circuit jest najlepsza pod kątem aklimatyzacji, ale wymaga także około 40 kilometrów dodatkowego marszu w porównaniu do innych tras.

Jeśli lubisz wędrówki, Northern Circuit jest zdecydowanie lepszą trasą, ale w innych sytuacjach trasa Lemosho przewyższa wszystkie inne trasy na Kilimandżaro. Tak, trasa Lemosho ma kilka technicznych odcinków, takich jak Ściana Barranco, ale to także czyni ją lepszą opcją, gdy chodzi o wspinanie się wysoko i spanie nisko. Aklimatyzacja jest decydującym czynnikiem, jeśli chodzi o to, czy będziesz w stanie zdobyć szczyt Kilimandżaro. W tym kontekście trasa Lemosho może być uznana za jedną z najłatwiejszych tras na Kilimandżaro, zwłaszcza gdy jest pokonywana w 8 dni i 7 nocy.

Ściana Barranco to stroma i imponująca formacja skalna, którą napotykają wspinacze na trasie Lemosho podczas swojej wspinaczki. Jest znana z trudnego terenu, z sekcjami wspinaczki, wspinaczki i odsłoniętych grzbietów. Mimo swojej nazwy, Ściana Barranco nie jest pionową ścianą w tradycyjnym sensie, lecz raczej stromym zboczem pokrytym głazami. W związku z tym, nie jest to wspinaczka, ale raczej wspinaczka po skałach. Kiedy wspinaliśmy się na Kilimandżaro w sierpniu 2022 roku, byliśmy w rzeczywistości zaskoczeni, jak łatwe to było. Nie jest to takie łatwe, ale zdecydowanie nie warto mieć bezsennych nocy z tego powodu. Mimo to, jeśli masz lęk wysokości, Ściana Barranco może wywoływać niepokój.

Wysokość Ściany Barranco wynosi 257 metrów (843 stóp), a jej pokonanie nie zajmie więcej niż godzinę. Może tu być trochę kolejki, ponieważ wszyscy muszą manewrować przez przeszkody, takie jak na przykład Kissing Rock. Można ominąć tę skałę tylko wtedy, gdy bardzo się z nią zbliży, stąd zabawna nazwa. Ponownie, ta sekcja nie jest naprawdę ogromnym wyzwaniem. Kolejnym powodem, dla którego Ściana Barranco jest zatłoczona, jest to, że jest to pierwsza rzecz w planie dnia dla wszystkich, którzy spędzają noc w obozie Barranco. To również dlatego Ściana Barranco jest nazywana Ścianą Śniadaniową. Wszyscy zasadniczo podejmują to wyzwanie na śniadanie o mniej więcej tej samej porze. Grupy mają tendencję do zaczynania wcześnie i voila, jest tłoczno. Chcesz zobaczyć? Sprawdź nasz film poniżej.

Nie ma sezonowych ograniczeń na Kilimandżaro. Góra jest otwarta dla wypraw trekkingowych i wspinaczkowych przez cały rok. Powiedziawszy to, są pewne miesiące, które są bardziej odpowiednie niż inne. Pora deszczowa trwa od kwietnia do maja oraz od listopada do grudnia.

Sucha pora obejmuje styczeń do marca oraz czerwiec do października. W związku z tym, szlak Lemosho jest szlakiem, który najlepiej cieszyć się w porze suchej. Pora sucha to także sezon turystyczny. Jeśli szukasz spokojniejszego czasu na wspinaczkę na Kilimandżaro, możesz rozważyć przejście szlakiem Lemosho w porze deszczowej.

Powiedzieliśmy to wcześniej i powiemy to jeszcze raz. Kilimandżaro to góra do trekkingu, nie do wspinaczki. Trekking = piesze wędrówki, więc najlepszym treningiem na Kilimandżaro jest chodzenie po górach. Niektóre strony internetowe powiedzą Ci, że musisz trenować w różnych dyscyplinach, takich jak jazda na rowerze, pływanie, trening siłowy, a nawet przejść na dietę. Nie. Znów, pole pole. Po prostu stań się najlepszą wersją siebie i zacznij ten proces około dwa miesiące wcześniej. Możesz śledzić ścisły plan treningowy lub po prostu pamiętać o następujących rzeczach.

Zalecamy minimum trzy sesje trekkingu/chodu w tygodniu, każda trwająca co najmniej godzinę. Szczegóły Twoich sesji, takie jak dystans, czas trwania i przewyższenie, będą w dużej mierze zależeć od dostępnych szlaków w Twojej okolicy. Idealnie, powinieneś szukać szlaków o długości kilku mil, które zawierają wymagający odcinek pod górę, który można pokonać w około godzinę. Znalezienie dogodnej lokalizacji do treningu pozwoli Ci na regularne sesje i łatwe śledzenie postępów.

Dodatkowo, postaraj się znaleźć czas na dłuższe wędrówki jednodniowe, ponieważ są one doskonałymi okazjami treningowymi. Solidna wędrówka jednodniowa zazwyczaj trwa od czterech do sześciu godzin i obejmuje umiarkowane zmiany wysokości około 1000 stóp (305 metrów), wszystko to z plecakiem o wadze 20 lb. (9 kg). Jeśli czujesz się na siłach, nie wahaj się podjąć trudniejszych szlaków; zapewnią one jeszcze bardziej korzystny trening do wspinaczki na Kilimandżaro. Jeśli nie masz dostępu do szlaków na świeżym powietrzu, nie martw się. Trening na schodach może być doskonałą alternatywą do symulowania wspinaczki na Kilimandżaro. Możesz również skorzystać z maszyny do chodzenia po schodach (StairMaster) na produktywne sesje treningowe.

Aby naśladować wyzwanie wspinaczki na górę, noś plecak i utrzymuj wolne i stałe tempo. Sugerujemy poświęcenie 1-2 godzin na wchodzenie po schodach lub korzystanie z maszyny StairMaster. Co idzie w górę, musi zejść. Schodzenie z Kilimandżaro jest trudniejsze niż wspinaczka. Trenuj swoje schodzenie!

Teraz, czy czujesz się pewnie i myślisz, że masz już większość wędrówek za sobą? W takim razie możesz to zmienić. Idź pobiegać, rób ćwiczenia rozciągające, jogę, może nawet trening siłowy. W zasadzie cokolwiek, co może pomóc poprawić ogólną kondycję, jest plusem. Upewnij się tylko, że głównym skupieniem jest trekking.