Początkujący Trekking Gran Paradiso

Spacer rozpoczyna się na przystanku autobusowym w Pravieux, na szerokiej i wygodnej ścieżce. Prowadzi przez otwarte łąki z kilkoma małymi budynkami gospodarczymi wokół. Na początku teren jest płaski, a następnie podążasz doliną w kierunku lasu, który leży u podnóża góry.

Gdy ścieżka dociera do drzew, zaczyna się wspinaczka. Tutaj podążasz długą serią krótkich, regularnych zakosów przez lekki las modrzewiowy. Ścieżka jest wyraźna i dobrze utrzymana, z powierzchnią z ziemi i małych kamieni. Mimo że idziesz pod górę, zakręty sprawiają, że wznoszenie się jest do opanowania i regularne.

Gdy wchodzisz wyżej, drzew staje się mniej, a stoki otwierają się. Szlak teraz zatacza szersze łuki i dłuższe odcinki przez trawiasty i skalisty teren. Możesz zauważyć więcej kamieni po drodze, ale ścieżka pozostaje łatwa do śledzenia, a nachylenie jest stałe.

Wyżej teren staje się bardziej otwarty i alpejski. Roślinność jest rzadsza, a szlak przecina mieszankę trawy, żwiru i małych skał. Zbocze jest szerokie i równe, a trasa kontynuuje się w wyraźnej linii, bez żadnych trudnych odcinków.

Pod koniec etapu ścieżka przebiega przez bardziej skalisty teren, gdzie pozostały tylko małe plamy trawy. Wspinaczka staje się trochę bardziej stroma, ale pozostaje prosta. Wkrótce na płaskiej platformie przed tobą pojawia się schronisko.

Ostatnie podejście jest proste: ścieżka prowadzi bezpośrednio na taras, gdzie stoi Rifugio Frédéric Chabod. Tutaj kończy się etap.

Etap rozpoczyna się w Schronisku Chabod na wyraźnej ścieżce, która najpierw łagodnie schodzi w dół przez otwarty teren alpejski. Podłoże składa się z kęp trawy, płyt skalnych i rozrzuconych kamieni, a trasa prowadzi równą linią z dala od schroniska.

Po tym krótkim zejściu ścieżka zaczyna stopniowo się wznosić. Tutaj idziesz po szerokich, gładkich płytach skalnych, mieszanych z obszarami luźnych kamieni. Powierzchnia jest na ogół równa, z kilkoma lekko nierównymi miejscami stworzonymi przez naturalne warstwy skalne. Ponieważ jest to teren wysokogórski, otoczenie jest otwarte, a szlak łatwy do śledzenia.

Kontynuując, trasa przecina szeroki, skalisty płaskowyż. Obszar jest wypełniony głównie kamiennymi polami, z małymi fragmentami trawy pomiędzy. Szlak delikatnie przeplata się między skałami, ale pozostaje dobrze zdefiniowany. Nachylenie jest łagodne i stałe przez cały ten odcinek.

Dalej ścieżka mija kilka naturalnych punktów widokowych wzdłuż grzbietów skalnych. Stąd można podziwiać wyraźne widoki na dolinę Nivolet i okoliczne stoki. Trasa pozostaje prosta, bez technicznych wyzwań.

Po tych punktach widokowych krajobraz staje się bardziej jednolity. Idziesz po dużych płytach skalnych z mniejszą ilością luźnych kamieni. Szlak biegnie głównie prostą linią z łagodnymi zakrętami, podążając po stopniowym wzniesieniu. Roślinność jest minimalna, ograniczona do sporadycznych kęp trawy lub mchu.

Pod koniec etapu ścieżka lekko opada na płaskowyż, na którym znajduje się Schronisko Vittorio Emanuele II. Zbliżając się do schroniska, mijasz nad Lago di Moncorvé, wydłużonym zielono-niebieskim jeziorem, które znajduje się bezpośrednio przed i nieco poniżej schroniska. Szlak pozostaje szeroki i stabilny aż do schroniska.

Po dotarciu do Rifugio Vittorio Emanuele II znajdziesz również drugie, mniejsze jezioro znajdujące się bezpośrednio za schroniskiem po górnej stronie płaskowyżu. To jezioro nie jest widoczne z podejścia i pojawia się dopiero, gdy dotrzesz do obszaru schroniska.

Etap kończy się w Rifugio Vittorio Emanuele II.

Trasa zaczyna się przy Schronisku Vittorio Emanuele II i prowadzi tym samym szerokim szlakiem, którym podążaliście na początku. Pierwsza część szlaku łagodnie przecina otwarty alpejski teren z rozrzuconymi skałami i kępami trawy. Podłoże jest przeważnie równe, a szlak wyraźnie prowadzi w kierunku doliny.

Gdy opuszczacie obszar schroniska, ścieżka zaczyna równomiernie opadać. Idziecie po mieszance skalnych płyt i ubitej ziemi, z okazjonalnymi małymi kamieniami po drodze. Trasa jest otwarta i łatwa do naśladowania, przechodząc przez wysoki płaskowyż nad Lago di Moncorvé. Po krótkim czasie ścieżka kontynuuje wzdłuż zbocza i stopniowo przechodzi w łatwiejszy teren z większą ilością trawy i ziemi.

Podczas zejścia szlak przechodzi przez kilka długich trawersów, zanim dotrze do serii dobrze zbudowanych zakosów. Te serpentyny pomagają stracić wysokość w kontrolowany i wygodny sposób. Podłoże jest stabilne, a zakręty są regularne i przewidywalne. Ta część przybliża was do granicy lasu i oznacza przejście od alpejskiego terenu do bardziej mieszanej roślinności.

Gdy zakosy się kończą, szlak wchodzi na łagodniejsze zbocze i zbliża się do krawędzi lasu. Krajobraz zmienia się na małe polany z grupami drzew. Tutaj powierzchnia staje się miększa, głównie z ziemi z mniejszą ilością skał. Ścieżka prowadzi do oznaczonego punktu widokowego, gdzie można zobaczyć mały wodospad tuż obok szlaku. Ten obszar jest łatwo dostępny i znajduje się blisko głównej trasy.

Po minięciu wodospadu szlak wchodzi w gęstszy las. Podążacie wyraźną ścieżką przez drzewa, a zejście kontynuuje się w równomiernym tempie. Podłoże leśne to głównie ubita ziemia z okazjonalnymi korzeniami, ale trasa pozostaje prostolinijna i nie wymaga technicznych umiejętności. Kilka małych zakrętów prowadzi was przez drzewa, utrzymując stały kierunek w dół doliny.

Kiedy las ponownie się otwiera, szlak dociera do szerszej drogi w pobliżu koryta rzeki Torrent Savara. Krótko podążacie tą drogą przez otwarte łąki, gdzie teren się wyrównuje. Otoczenie to mieszanka traw, otwartych przestrzeni i rozproszonych drzew. Ścieżka następnie łączy się z większą żwirową drogą prowadzącą w kierunku dna doliny.

W ostatniej części trasa kontynuuje się wzdłuż tej szerokiej drogi, aż dotrzecie do parkingu w pobliżu Albergo Gran Paradiso. Ten obszar służy jako główny punkt dostępu dla odwiedzających i jest łatwy do zidentyfikowania dzięki dużemu układowi parkingowemu. Etap kończy się na przystanku autobusowym obok hotelu, oznaczając koniec Trekkingu Gran Paradiso.