Trasa Machame: Ulubiona trasa Kilimandżaro

Od bramy do bramy trasa Machame ma długość 58,5 kilometra / 36 mil. W porównaniu do niektórych innych tras, takich jak Northern Circuit i Lemosho Route, jest to trasa o średniej długości. Chociaż istnieje wiele dyskusji na temat dokładności wskaźników sukcesu, można bezpiecznie stwierdzić, że trasa Machame jest jedną z tras z najlepszymi szansami na zdobycie szczytu. Twarde liczby:

Dni: 6 lub 7 dni

Całkowita odległość: 58,5 kilometra (36 mil)

Wznoszenie: 5,020 metrów (16,569 stóp)

Opadanie: 5,190 metrów (17,027 stóp)

Odległość dzienna podczas 7-dniowej wspinaczki

Dzień 1: 10,3 kilometra (6,4 mil)

Dzień 2: 4,8 kilometra (3,0 mil)

Dzień 3: 9,7 kilometra (6,0 mil)

Dzień 4: 4,4 kilometra (2,7 mil)

Dzień 5: 4,1 kilometra (2,5 mil)

Dzień 6: 16,6 kilometra (10,3 mil)

Dzień 7: 8,7 kilometra (5,4 mil)

Trasa Machame nie tylko zajmuje szczególne miejsce w sercu zespołu Bookatrekking.com Team Kili. Nie jesteśmy sami, ponieważ trasa Machame jest jedną z najczęściej uczęszczanych tras wspinaczkowych na Kilimandżaro, z około 35% wszystkich wspinaczy korzystających z tej trasy. Często nazywana "Whiskey Route," w przeciwieństwie do "łatwiejszej" "Coca-Cola Route" (Marangu), oferuje unikalne połączenie cech, które przyczyniają się do jej wyjątkowego uroku. Trasa Machame to 6- lub 7-dniowa trasa kempingowa, która pozwala na odpowiednią aklimatyzację i oferuje piękne krajobrazy.

Malownicza, ale także trudna. Trasa Machame jest uważana za stromą i wymagającą, szczególnie w sekcjach lasu deszczowego. Chociaż nie jest to konieczne, może pomóc, jeśli masz wcześniejsze doświadczenie na przykład w Alpach lub przynajmniej na wyższych wysokościach. Niektóre z najważniejszych punktów na trasie Machame to obóz Shira, Wieża Lawowa, Ściana Barranco i obóz Karanga. Kiedy wspinaliśmy się na Kilimandżaro z zespołem Kili z Bookatrekking.com, byliśmy zachwyceni pięknem tej trasy. Nie oznacza to, że trasa Machame jest koniecznie piękniejsza od innych. Niektóre atrakcje, takie jak Wieża Lawowa i Ściana Barranco, są również nieodłączną częścią trasy Lemosho, kolejnej oszałamiającej trasy.

Trudność tras wspinaczkowych na Kilimandżaro jest trudna do oceny, a jeszcze trudniejsza do wyjaśnienia. Istnieją różne sposoby na zdobycie Kilimandżaro, a jedna trasa jest bardziej techniczna od drugiej. Jednak trudność nie powinna być mierzoną w aspektach technicznych, ale pod względem aklimatyzacji.

Tak, trasa Machame ma pewne techniczne odcinki, takie jak Barranco Wall, ale to także sprawia, że jest lepszym wyborem, jeśli chodzi o wspinanie się wysoko i spanie nisko. Aklimatyzacja jest decydującym czynnikiem, gdy chodzi o to, czy uda Ci się zdobyć szczyt Kilimandżaro.

Pod tym względem trasa Machame jest łatwiejszą opcją niż na przykład trasa Marangu. Jeśli wybierzesz trasę Machame, masz bardzo duże szanse na sukces.

Ściana Barranco to stroma i imponująca formacja skalna, z którą spotykają się wędrowcy na trasie Machame podczas wspinaczki. Jest znana z trudnego terenu, z odcinkami wspinaczki, wspinaczki i odsłoniętych grzbietów. Pomimo swojej nazwy, Ściana Barranco nie jest pionową ścianą w tradycyjnym sensie, ale raczej stromym nachyleniem pokrytym głazami. Dlatego też nie jest to wspinaczka, ale raczej wspinaczka po skałach. Kiedy wspinaliśmy się na Kilimandżaro w sierpniu 2022 roku, byliśmy właściwie zaskoczeni, jak łatwe to było. Nie dlatego, że jest łatwe, ale zdecydowanie nie warto mieć bezsennych nocy z tego powodu. Mimo wszystko, jeśli masz lęk wysokości, Ściana Barranco może być wyzwaniem.

Wysokość na Ścianie Barranco wynosi 257 metrów (843 stopy), a jej pokonanie nie zajmie więcej niż godzinę. Na tym odcinku może być trochę kolejki, ponieważ wszyscy muszą manewrować przez przeszkody, takie jak na przykład Skała Całowania. Można obejść tę skałę tylko wtedy, gdy się z nią bardzo zbliżysz, stąd zabawna nazwa. Ponownie, ten odcinek nie jest naprawdę gigantycznym wyzwaniem. Kolejnym powodem, dla którego Ściana Barranco jest zatłoczona, jest to, że jest to pierwsza rzecz na liście dla wszystkich, którzy spędzają noc w obozie Barranco. To także dlatego Ściana Barranco nazywana jest Ścianą Śniadaniową. Wszyscy zasadniczo mają to wyzwanie na śniadanie mniej więcej w tym samym czasie. Grupy zwykle zaczynają wcześnie i voila, jest tłoczno. Chcesz zobaczyć? Sprawdź nasz film poniżej.

Na Kilimandżaro nie ma sezonowych ograniczeń. Góra jest otwarta na wyprawy trekkingowe i wspinaczkowe przez cały rok. Mimo to, są pewne miesiące, które są bardziej odpowiednie niż inne. Sezon deszczowy trwa od kwietnia do maja oraz od listopada do grudnia.

Sezon suchy obejmuje styczeń do marca oraz czerwiec do października. W związku z tym, trasa Machame jest trasą, którą najlepiej cieszyć się w sezonie suchym. Sezon suchy to również sezon wzmożonego ruchu turystycznego. Jeśli szukasz spokojniejszego czasu na wspinaczkę na Kilimandżaro, możesz rozważyć podjęcie trasy Machame podczas sezonu deszczowego.

Mówiliśmy to już wcześniej i powiemy to jeszcze raz. Kilimandżaro to góra do trekkingu, a nie wspinaczki. Trekking = wędrówka, więc najlepszym treningiem do wejścia na Kilimandżaro jest chodzenie po górach. Niektóre strony internetowe powiedzą Ci, że musisz trenować na różne sposoby: jazda na rowerze, pływanie, trening siłowy, a nawet dieta. Nie. Jeszcze raz, pole pole. Stań się najlepszą wersją siebie i zacznij ten proces około dwóch miesięcy wcześniej. Możesz przestrzegać ścisłego planu treningowego lub po prostu pamiętać o następujących zaleceniach.

Zalecamy minimum trzy sesje wędrówek/chodzenia w tygodniu, każda trwająca co najmniej godzinę. Szczegóły Twoich sesji, takie jak odległość, czas trwania i zdobywanie wysokości, będą w dużej mierze zależały od dostępnych szlaków w Twojej okolicy. Idealnie byłoby, gdybyś szukał szlaków o długości kilku mil, które obejmują wymagający odcinek pod górę, który można pokonać w około godzinę. Znalezienie dogodnego miejsca do treningu umożliwi Ci regularne sesje i łatwe śledzenie postępów.

Dodatkowo, staraj się znaleźć czas na dłuższe wędrówki dzienne, ponieważ są one doskonałą okazją do treningu. Solidna wędrówka dzienna zazwyczaj trwa od czterech do sześciu godzin i obejmuje umiarkowane zmiany wysokości około 1000 stóp (305 metrów), wszystko to podczas noszenia plecaka o wadze 9 kg. Jeśli czujesz się na siłach, nie wahaj się podjąć trudniejszych szlaków; zapewnią one jeszcze bardziej korzystny trening przed wspinaczką na Kilimandżaro. Jeśli nie masz dostępu do szlaków na świeżym powietrzu, nie martw się. Trening na schodach może być doskonałą alternatywą, aby symulować wspinaczkę na Kilimandżaro. Możesz również skorzystać z maszyny StairMaster do wydajnych sesji treningowych.

Aby naśladować wyzwanie wspinaczki na górę, noś plecak i utrzymuj wolne i stałe tempo. Sugerujemy poświęcenie 1-2 godzin na wspinanie się po schodach lub korzystanie z maszyny StairMaster. Co idzie w górę, musi zejść w dół. Zejście z Kilimandżaro jest trudniejsze niż wspinaczka na Kilimandżaro. Trenuj chodzenie w dół!

Czy teraz czujesz się pewnie i myślisz, że masz większość wędrówek za sobą? W takim razie możesz to urozmaicić. Idź pobiegać, rób ćwiczenia rozciągające, jogę, a może nawet trening siłowy. Zasadniczo, cokolwiek może pomóc poprawić Twoją ogólną kondycję, jest plusem. Upewnij się tylko, że głównym skupieniem jest wędrówka.