Szlak Umbwe: Najtrudniejsza trasa na Kilimandżaro

Od bramy do bramy trasa Umbwe ma długość 47,5 kilometra / 29 mil. To czyni ją najkrótszą i najtrudniejszą trasą na Kilimandżaro. Trasy takie jak Machame czy Lemosho oferują lepszą aklimatyzację, ale ci, którzy wybierają trasę Umbwe, robią to z dobrego powodu: wyzwania. Trasę Umbwe można pokonać w 6 lub 7 dni. 7 dni pozwala na dzień aklimatyzacyjny w obozie Barrano. Twarde liczby:

Dni: 6 lub 7 dni

Całkowita odległość: 47,5 kilometra (29 mil)

Wzniesienie: 4,580 metrów (15026 stóp)

Dzienna odległość podczas 7-dniowej wspinaczki

Dzień 1: 9,2 kilometra (5,72 mil)

Dzień 2: 4,9 kilometra (3,04 mil)

Dzień 3: 4,3 kilometra (2,67 mil)

Dzień 4: Dzień aklimatyzacyjny

Dzień 5: 3,8 kilometra (2,36 mil)

Dzień 6: 16,6 kilometra (10,32 mil)

Dzień 7: 8,7 kilometra (5,4 mil)

Do tej pory nie musimy już Ci mówić, że trasa Umbwe jest najbardziej wymagającą trasą na Kilimandżaro. Wiesz to i właśnie dlatego interesujesz się trasą Umbwe. Trasa Umbwe zaczyna się za małą wioską Umbwe, skąd szybko wspina się na Western Breach i do obozu Barranco. Pierwszego dnia pokonujesz 1,270 metrów na zaledwie 9,2 kilometrach. Pierwsze dwa etapy, które przechodzą przez gęsty las deszczowy, kształtują reputację Umbwe. W tym sensie jest trochę porównywalna do trasy Machame. Trasa Machame zajmuje więcej czasu na dotarcie do obozu Barranco i pozwala na lepszą aklimatyzację z przystankiem przy Lava Tower.

Trasa Umbwe jest trudna, ale po obozie Barranco prowadzi tymi samymi ścieżkami, co trasa Lemosho lub trasa Machame. Dla tych, którzy wybierają wersję 7-dniową, jest dzień odpoczynku w obozie Barranco. Jest to bardzo potrzebne, ponieważ 6-dniowa wersja trasy Umbwe jest za trudna dla prawie połowy wspinaczy, którzy próbują ją pokonać. Wskaźnik sukcesu dla 7-dniowej trasy Umbwe wynosi przyzwoite 70%. Teraz widzisz, dlaczego jest trudna. Nie dlatego, że jest techniczna lub z powodu przetrwania najsilniejszych. Nie, to jest przetrwanie najlepiej zaaklimatyzowanych. Jeśli wiesz, że dobrze adaptujesz się do wysokości, trasa Umbwe może być bardzo dobrą opcją.

To, co wyróżnia trasę Umbwe pod względem trudności, to jej strome i nieustępliwe podejścia, połączone z wymagającymi zejściami, co stanowi fizycznie wyczerpujące wyzwanie dla wędrowców. Szybki wzrost wysokości na trasie Umbwe stanowi znaczące wyzwanie aklimatyzacyjne, zwiększając ryzyko problemów związanych z wysokością. Ponadto, krótszy czas trwania trasy w porównaniu do innych szlaków oznacza, że wędrowcy muszą szybko dostosować się do zmieniających się wysokości, co dodaje dodatkową warstwę trudności.

Trudny charakter trasy Umbwe przyciąga jednak wspinaczy szukających bardziej wymagających i mniej zatłoczonych doświadczeń na Kilimandżaro. Jeśli uda Ci się przejść obóz Karanga bez problemów z aklimatyzacją, będziesz miał bardzo duże szanse na dotarcie do szczytu Uhuru.

Potężna Ściana Barranco stanowi strome i imponujące wyzwanie dla wędrowców podążających Szlakiem Umbwe podczas wspinaczki na Kilimandżaro. Charakteryzująca się trudnym terenem, w tym odcinkami wspinaczki, wspinaczki skałkowej i odsłoniętych grzbietów, Ściana Barranco jest bardziej trafnie opisana jako stromy stok ozdobiony głazami, a nie pionowa ściana. Pomimo swojej reputacji, nasze doświadczenie wspinaczki na Kilimandżaro w sierpniu 2022 roku ujawniło, że Ściana Barranco, choć nie do przecenienia, okazała się bardziej znośna niż się spodziewano. Chociaż może nie wywoływać bezsennych nocy, warto zauważyć, że dla osób z lękiem wysokości Ściana Barranco może być wyzwaniem. Wzrost wysokości na Ścianie Barranco wynosi 257 metrów (843 stopy), a wspinaczka na nią zazwyczaj nie zajmuje więcej niż godzinę. Jednak ze względu na przeszkody, takie jak charakterystyczna Skała Całująca, wędrowcy mogą napotkać krótką kolejkę, co dodaje unikalnego wyzwania do wspinaczki. Popularność Ściany Barranco, często nazywanej Ścianą Śniadaniową, jest zwiększona przez fakt, że jest to początkowe wyzwanie dla tych, którzy nocują w Obozie Barranco, prowadząc do ruchliwego początku, gdy grupy rozpoczynają tę ikoniczną wspinaczkę jednocześnie.

Kilimandżaro pozostaje dostępne do trekkingu i wspinaczki przez cały rok bez specyficznych ograniczeń sezonowych. Jednak pewne miesiące są bardziej korzystne niż inne. Sezon deszczowy, trwający od kwietnia do maja oraz od listopada do grudnia, przynosi mniej idealne warunki. W przeciwieństwie do tego, sezon suchy, obejmujący styczeń do marca oraz czerwiec do października, jest uważany za bardziej odpowiedni dla ekspedycji. W związku z tym trasa Umbwe jest najlepsza do przeżycia w sezonie suchym, chociaż ten okres jest zazwyczaj bardziej oblegany. Dla tych, którzy szukają spokojniejszego wejścia na Kilimandżaro, alternatywą jest rozważenie trasy Umbwe podczas sezonu deszczowego.

Warto powtórzyć – Kilimandżaro to góra do trekkingu, a nie wspinaczki. Trekking to piesze wędrówki, więc najskuteczniejszym treningiem na Kilimandżaro jest właśnie wędrówka. Zignoruj błędne porady o cross-treningu z jazdą na rowerze, pływaniem, treningiem siłowym lub ekstremalnymi dietami. Nie. Pamiętaj, pole pole. Staraj się stać najlepszą wersją siebie, zaczynając ten proces około dwóch miesięcy przed wspinaczką. Możesz postępować zgodnie z ustalonym planem treningowym lub pamiętać o tych wytycznych.

Zalecamy minimum trzy sesje wędrówek lub spacerów w tygodniu, każda trwająca co najmniej godzinę. Szczegóły, takie jak odległość, czas trwania i wzrost wysokości, zależą od szlaków w Twojej okolicy. Idealnie, wybierz trasy o długości kilku mil, w tym wymagający odcinek pod górę trwający około godzinę. Znajdź dogodne miejsce na regularne sesje i łatwe śledzenie postępów.

Włącz dłuższe wędrówki dzienne do swojego treningu – trwające od czterech do sześciu godzin z umiarkowanymi zmianami wysokości około 1,000 stóp (305 metrów), niosąc plecak o wadze 20 lb. (9 kg). Jeśli jesteś na to gotowy, podejmij trudniejsze trasy dla jeszcze bardziej efektywnego przygotowania. Jeśli szlaki na świeżym powietrzu są niedostępne, trening na schodach to doskonała alternatywa, aby symulować wspinaczkę na Kilimandżaro. Skorzystaj z maszyny StairMaster dla efektywnych sesji.

Aby odtworzyć wyzwanie wspinaczki górskiej, noś plecak i utrzymuj powolne, stałe tempo podczas 1-2 godzin wspinaczki po schodach lub korzystania z maszyny StairMaster. Pamiętaj, schodzenie z Kilimandżaro jest trudniejsze niż wspinaczka, więc trenuj chodzenie w dół.

Czujesz się pewnie ze swoimi umiejętnościami wędrowniczymi? Rozważ zróżnicowanie swojej rutyny biegami, ćwiczeniami rozciągającymi, jogą lub nawet treningiem siłowym. Wszystko, co poprawia ogólną kondycję, jest korzystne, ale zawsze priorytetem powinna być wędrówka.