> Przemierz Lanzarote na szlaku GR131
> Nocuj w (małych) hotelach, Casa's i B&Bs
> Przyjazny dla początkujących szlak przez wulkaniczną krainę czarów
Lanzarote jest dzikie, ciepłe i doskonale nadaje się do pieszych wędrówek. GR131 prowadzi od południowego wybrzeża w Playa Blanca do północnego krańca w Órzola, przechodząc przez pola lawowe, stare wioski i surrealistyczne wulkaniczne krajobrazy. To inna strona Wysp Kanaryjskich — więcej butów trekkingowych niż ręczników plażowych.
Z 5 dniami wędrówki i 7 dniami w sumie, ten trekking jest idealny dla początkujących lub każdego, kto chce doświadczyć surowego piękna Lanzarote w wolnym, stałym tempie. Będziesz chodzić od 10 do 15 kilometrów dziennie, nocować w przytulnych lokalnych miejscach i kończyć każdy etap z piaskiem w butach i historiami w kieszeni.
To podróż przez wyspę ognia i kamienia — gdzie każdy horyzont kształtowany jest przez wulkan, a Atlantyk zawsze jest w zasięgu ręki.
Opuszczasz Playa Blanca i podążasz szlakiem GR131, który stopniowo prowadzi Cię z dala od miasta. Nawierzchnia przechodzi w żwir i wulkaniczne skały, a wkrótce idziesz przez surowy masyw górski Los Ajaches. Nie ma tu dramatycznych stożków — zamiast tego, starożytne, zerodowane pola lawowe i rdzawe wzgórza opowiadają historię najwcześniejszej wulkanicznej przeszłości Lanzarote.
Szlak wspina się równomiernie, wijąc się obok starych kamiennych murów i wąskich ścieżek kozich. Za Tobą połyskuje morze; przed Tobą fala za falą stwardniałej lawy wznosi się na horyzoncie. Kiedy docierasz do Las Breñas, krajobraz się otwiera — czujesz się jakbyś szedł przez zastygnięty ocean, cichy, suchy i niesamowicie piękny.
Za Las Breñas ścieżka staje się bardziej stroma. Ostatnie pchnięcie doprowadza Cię na wysoki punkt, skąd w oddali dostrzegasz Yaizę — białą kropkę na pustym polu lawowym. Zjazd jest krótki, ale ostry. W Yaizie czeka spokojne życie wioski — a może zimny napój na zacienionym tarasie. Etap pierwszy: zakończony.
Opuszczasz Yaiza i podążasz szlakiem GR131 w kierunku winiarskiego regionu Lanzarote. Pierwsze kilka kilometrów jest łagodnych, prowadząc cię przez ciche ulice Uga do serca La Geria — ikonicznego regionu winnic na wyspie. Czarna wulkaniczna gleba, niskie kamienne kręgi i skręcone winorośle rozciągają się we wszystkich kierunkach. To jest zupełnie inny region winiarski, niż kiedykolwiek widziałeś.
Poza winnicami, szlak wspina się równomiernie w kierunku Montaña de Guardilama. Widoki rozszerzają się z każdym krokiem: Góry Ognia po lewej, daleki Atlantyk po prawej. To surowe, otwarte Lanzarote w najlepszym wydaniu. Po dotarciu do grzbietu, ścieżka falująco prowadzi przez pofałdowany teren, obok rozproszonych osad i stożków wulkanicznych.
Gdy zbliżasz się do Montaña Blanca, zaczyna się ostatnie podejście. Wioska leży u stóp góry, od której wzięła swoją nazwę, i jest to mile widziany widok po całym dniu na szlaku. Odpocznij — jutro krajobraz stanie się dzikszy.
Za sobą zostawiasz Montaña Blanca, a szlak stopniowo opada. Omijając południowe zbocza Montaña Guatisea, schodzisz na otwarte równiny w pobliżu San Bartolomé. To rolnicze serce wyspy — wiatraki na horyzoncie, suche pola i krajobraz ukształtowany przez lawę i słońce.
Za San Bartolomé cisza narasta. Trasa wiedzie cichymi ścieżkami i starymi, gruntowymi drogami przez szeroki, otwarty teren. Czasami mijasz ruiny na polach lawy — przypomnienia o czasach, gdy ludzie próbowali uprawiać tą oporną ziemię. To długi odcinek samotności i spokoju.
Gdy zbliżasz się do Teguise, szlak ponownie łagodnie się wznosi. Wkrótce przed tobą pojawia się dawna stolica Lanzarote — bielone budynki, zabytkowy kościół i Castillo de Santa Bárbara czuwające z góry. Kolejny etap za tobą, a za tobą prawdziwy przekrój przez wyspę.
Opuszczasz historyczne ulice Teguise i kierujesz się prosto w góry. Wspinaczka zaczyna się niemal natychmiast, gdy GR131 początkowo łagodnie, a potem stabilnie pnie się w górę w kierunku kręgosłupa wyspy. Z każdym krokiem widoki się rozszerzają — przez serce Lanzarote aż po Ocean Atlantycki.
W pobliżu szczytu Peñas del Chache, najwyższego punktu na wyspie, szlak się wyrównuje. Ten spacer grzbietem jest jedną z atrakcji całego GR131: szerokie niebo, wulkaniczne doliny i widoki rozciągające się przez klify Famara aż do La Graciosa w pogodny dzień. To Lanzarote w epickim wydaniu.
Zejście do Haría jest dramatyczne. Seria zakrętów sprowadza cię do Doliny Tysiąca Palm, gdzie bujna zieleń ostro kontrastuje z suchymi stokami powyżej. Gdy docierasz do wioski Haría, białe domy wyłaniają się spośród drzew — oaza na zakończenie dnia.
Opuszczasz Haría, gdzie palmy kołyszą się między bielonymi domami. Szlak szybko wspina się z wioski i prowadzi Cię na ścieżki lawowe kierujące się na północ. Cisza jest uderzająca — tylko Twoje kroki i miękki chrzęst wulkanicznego żwiru pod butami.
Krajobraz otwiera się, gdy idziesz wzdłuż zboczy imponującego Monte Corona. To Lanzarote w najczystszej postaci: czarne pola lawowe, surowe wzgórza i okazjonalne kaktusy niewzruszone suchością. Miniesz stare kratery i spojrzysz na rozległą, otwartą północ wyspy. To uczucie jak spacer po Księżycu, z widokiem na Atlantyk na horyzoncie.
Zejście do Órzola jest łagodne. Zapach morza wita Cię, gdy ocean zbliża się z każdym krokiem. Gdy dotrzesz do małej wioski rybackiej, Twoja wędrówka dobiega końca. GR131 kończy się tutaj, ale Twoja podróż nie — z Órzola wrócisz do Arrecife. Czas na zimny napój i głęboki oddech. Udało Ci się.
