Najlepsze z Karwendel 3 dni - Poziom średniozaawansowany

Dziś czas na wędrówkę do schroniska Karwendelhaus. Rozpoczynasz ten dzień od stopniowego podejścia, zanim ponownie wyruszysz w góry. Po około 9 kilometrach miniesz mały wodospad, a następnie dotrzesz do pięknego punktu widokowego. To zawsze dobry moment na przerwę i oczywiście na zrobienie kilku zdjęć. Po tym pozostaje ci tylko kilka kilometrów do przejścia, zanim dotrzesz do Karwendelhaus, gdzie czeka na ciebie zasłużone zimne piwo.

Gdy tylko opuszczasz Karwendelhaus, góry nie tracą czasu. Szlak również nie marnuje ani chwili. Od razu wznosi się w górę—bez dramatycznych zakosów, tylko stałe wznoszenie, gdy szybko zyskujesz wysokość. Przez następne 3 kilometry chodzi tylko o wspinaczkę. Powietrze się rozrzedza, rozmowy cichną, a zanim się obejrzysz, spoglądasz na południe z krawędzi Schlauchkar. To nie jest tylko punkt widokowy—tu jest pierwszorzędne miejsce do obserwowania dramatu masywu Karwendel, z postrzępionymi grzbietami i graniami sięgającymi horyzontu.

Ale to, co wznosi się, musi opaść, a zejście stąd to nie przechadzka po parku. Zaczynasz schodzić stromo i gwałtownie, z odcinkiem zabezpieczonym liną, który wymaga twojej uwagi. Birkkarspitze góruje nad tobą, surowy i cichy. Potem szlak puszcza swój uścisk i wchodzisz w coś zupełnie innego—świat szemrzących strumyków, alpejskich kwiatów i miękkiej murawy. Źródła Isar tryskają u twoich stóp, oznaczając najniższy punkt dnia, a może i najpiękniejszy. Idealne miejsce, by odetchnąć, uzupełnić zapasy i zresetować się.

Od dna doliny nastrój znów się zmienia. Ścieżka się wspina, ale teraz jest łagodna. Wspinasz się powoli przez pachnące sosnami szlaki, mijając cichy wodospad i wysłużone chaty Lafatscher Niederleger. Szczyty pozostają blisko, ale są teraz mniej surowe—bardziej gościnne. Po około 7 łagodnych kilometrach pojawia się Hallerangerhaus, ukryty w zielonym amfiteatrze pod strzelistymi ścianami. Czas odłożyć plecak, rozkoszować się wieczornym słońcem i pozwolić ciszy otoczyć cię ze wszystkich stron. Zasłużyłeś na to.

Opuszczając Hallerangerhaus, szlak wprowadza cię łagodnie z szerokimi widokami i chrzęstem żwiru pod stopami. Około czterech kilometrów dalej natkniesz się na osobliwy widok — duży wózek z bekonem na tle postrzępionych szczytów Karwendel. To więcej niż tylko miejsce na zdjęcie. Stąd jesteś otoczony surowym alpejskim amfiteatrem pełnym odpornej górskiej flory. Zatrzymaj się na chwilę. Cisza tutaj brzmi wiatrem, a jeśli masz szczęście, mogą ją przerwać ptaki lub świstaki.

Kilka kilometrów dalej pojawia się Bettelwurf Hütte, usytuowana tuż przed tym, jak szlak zaczyna opadać. To idealne miejsce na odpoczynek — weź napój, odpręż się i wymień historie z innymi wędrowcami. Następnie szlak pochyla się w dół, wijąc się przez powietrze pachnące sosnami i mroczny cień mchu. Zmierzacie teraz na bardziej miękki teren, ale nie bez jeszcze jednej niespodzianki: Trinkwasserstollen Halltal. Wykuty na głębokości 950 metrów w górze, ten tunel dostarcza jedną z najczystszych, najzimniejszych wód pitnych — nietkniętą, lodowatą i krystalicznie czystą.

Ostatni odcinek prowadzi cię łagodnie do Hall in Tirol, gdzie dzikość ustępuje miejsca brukowanym uliczkom i zwietrzałym budynkom. To odpowiednie zakończenie — jedna noga w naturze, druga w historii. Po surowych krawędziach Karwendel, Hall otula podróż cichym, starodawnym wydechem.