Laugavegur i Fimmvörðuháls - piesza wędrówka z zakwaterowaniem przed i po

Szlak z Hrafntinnusker biegnie wzdłuż stoków Reykjafjöll. Obszar ten to dno doliny, które jest w większości płaskie, ale jest kilka wąwozów, które należy pokonać z dużą ostrożnością, ponieważ często są do połowy wypełnione śniegiem. Jeśli pogoda i widoczność są dobre, zaleca się dodatkowy spacer na Háskerðingur, najwyższą górę w okolicy, o wysokości 1281 m. Wędrówka zajmuje około 1-1,5 godziny. Należy być ostrożnym, ponieważ tuż poniżej szczytu często znajdują się lodowcowe szczeliny. Jednak sam szczyt zwykle latem jest wolny od śniegu.

Szlak teraz wznosi się i opada przez kilka kanionów, aż dotrze do krawędzi Jökultungur, oferując niezrównane widoki na cały szlak oraz trzy lodowce: Tindfjallajökull, Eyjafjallajökull i Mýrdalsjökull. Zejście wzdłuż Jökultungur jest dość strome i skaliste, więc postępuj ostrożnie. Na dole Jökultungur czeka rzeka Grashagakvísl, którą w niektórych przypadkach można przekroczyć po śnieżnym moście. Jeśli nie ma śnieżnego mostu, będziesz musiał przeprawić się przez rzekę pieszo. Woda w Grashagakvísl jest świeża i bezpieczna do picia. Stąd trasa do schroniska nad jeziorem Álftavatn jest prosta.

Z Álftavatn szlak kieruje się na wschód przez Brattháls i dalej na wschód do Hvanngil. Rzeka Bratthálskvísl nie ma mostu i trzeba ją przejść pieszo, co jest stosunkowo łatwe w większości przypadków. Widok z wzgórza nad Hvanngil jest wspaniały. W Hvanngil wędrowcy mogą skorzystać z toalet, a niektórzy mogą zdecydować się na nocleg tutaj zamiast w Álftavatn. Z Hvanngil jest krótki spacer do rzeki Kaldaklofskvísl, którą można przekroczyć mostkiem dla pieszych. Tuż na południe leży kolejna rzeka, Bláfjallakvísl, która nie ma mostu. Zachowaj ostrożność, ponieważ poziom wody może szybko wzrosnąć, zwłaszcza podczas intensywnych opadów.

Szlak prowadzi teraz głównie wzdłuż głównej drogi, aż dotrze do rzeki Innri Emstruá, która ma most. Czasami może być konieczne przejście przez wodę z powodu przelewu, który przecina most. Tuż na południe od tego miejsca ścieżka skręca w lewo z głównej drogi i kieruje się na południe do Emstrur, gdzie krajobraz jest praktycznie bez roślinności. W suchą pogodę silne wiatry, szczególnie z północy, mogą spowodować burzę piaskową. Ścieżka znajduje się między dwoma górami, znanymi jako Útigönguhöfðar, a po około godzinie dotrzesz do chaty Botnar w Emstrur.

Z chat w Botnar szlak prowadzi na wschód. Niedługo potem dochodzisz do mostu nad rzeką Syðri-Emstruá. Rzeka wpada do wąskiego, głębokiego wąwozu, który rozciąga się aż do Entujökull. Osoby z lękiem wysokości mogą mieć trudności z dotarciem i przekroczeniem mostu. Stamtąd szlak prowadzi obok Langháls i do punktu połączenia rzek Markarfljót i Syðri-Emstruá. Zaleca się podejście do krawędzi wąwozu, gdzie spotykają się rzeki, zanim wyruszy się na południe przez Almenningar. Wkrótce ścieżka prowadzi przez dwa małe wąwozy, Slyppugil i Bjórgil, z których każdy zawiera strumień z pitną wodą.

Po wspięciu się na ostatni wymieniony wąwóz, Bjórgil, ścieżka prowadzi do Fauskatorfur i stopniowo wchodzi na obszar z większą ilością roślinności, zwany także Úthólmar. Wzgórze od rzeki Ljósá znane jest jako Kápa lub Overjas i jest ostatnim stromym zboczem na szlaku. Po zejściu z Kápa trzeba przekroczyć rzekę Þröngá, co w większości przypadków nie jest trudne, ale może być dość kamieniste. Ta rzeka oznacza granicę Þórsmörk, a stąd to tylko pół godziny spaceru przez przyjemne lasy Hamraskógar, aż dotrzesz do Langidalur, Þórsmörk.

Po opuszczeniu Þórsmörk, ścieżka przechodzi przez kładkę nad rzeką Krossá. Szlak jest częściowo stromy, a w niektórych miejscach dla bezpieczeństwa przymocowano linę do klifów. Następnie dotrzesz do Kattarhryggir, co może być wyzwaniem do pokonania dla osób z lękiem wysokości.

Następnie dotrzesz do płaskiego obszaru Morinsheiði, oferującego malownicze widoki. Stąd można zobaczyć lodowiec Mýrdalsjökull z wulkanem Katla na szczycie. Widok na Heiðarhorn również jest dość zachwycający.

Przejdziesz przez Heljarkambur, krótki grzbiet łączący Fimmvörðuháls i Morinsheiði (morins oznacza "zardzewiałą czerwoną owcę"). Dla bezpieczeństwa nad Heljarkambur zainstalowano łańcuch wspierający. Ścieżka prowadzi dalej do wzgórza Brattaföhn (föhn = śnieg), które, wbrew swojej nazwie i z powodu ostatnich zmian klimatycznych, jest zazwyczaj wolne od śniegu latem. Następnie miniesz kamienny grobowiec z trzema nazwiskami, pomnik ludzi, którzy zmarli z powodu ekspozycji na słońce w 1970 roku.

Szlak prowadzi następnie przez pole lawowe (Goðahraun), utworzone podczas erupcji wiosną 2010 roku. Podczas tych samych erupcji powstały góry Magni i Móði. Zdecydowanie zaleca się wspinaczkę na ich szczyty. Obok gór znajduje się tablica informacyjna o erupcji.

Po opuszczeniu chaty, spacer zaczyna się dość łatwo. Ścieżka początkowo prowadzi po żwirowej drodze. Po około 6 kilometrach dotrzesz do mostu nad rzeką Skógá. Podczas schodzenia w dół, upewnij się, że nie przegapisz spektakularnych wodospadów za sobą. Wędrówka kończy się, gdy schodzisz po schodach po prawej stronie wodospadu Skógafoss, gdzie możesz zobaczyć koniec swojej podróży.

Po śniadaniu wsiądziesz do autobusu z powrotem do Reykjaviku, gdzie będziesz mógł spacerować po mieście przez resztę dnia.

Po śniadaniu nasze usługi oraz Twoja przygoda na szlaku Laugavegur dobiegną końca. Bezpiecznej podróży do domu!