Średniozaawansowana Alta Valsesia

Ta sekcja wznosi się od drogi powyżej doliny do wysokiego cyrku ze skał i traw, gdzie czeka przyjazne schronisko. Po opuszczeniu ostatnich domów, trasa szybko zdobywa wysokość, przechodząc z modrzewiowego lasu na otwarte zbocza z szerokimi widokami na odległe szczyty. To ciągłe, a czasem strome podejście, nagradzane przez cały czas wodospadami, rwącymi strumieniami i rosnącym poczuciem wkraczania na dzikszy teren.

Od przystanku autobusowego, podążaj ścieżką pod górę obok kilku budynków, następnie dołącz do oznakowanego szlaku, który wspina się w ciasnych zygzakach przez modrzewie i świerki nad potokiem. Szlak wyłania się obok pastwisk i kontynuuje na północ, przekraczając strumienie i przecinając flankę doliny. Wyżej, teren staje się bardziej kamienisty, a widoki otwierają się w kierunku Punta Talcio i Alta Luce, podczas gdy ścieżka wspina się długimi łukami przez zbocze.

Ostatnie przejście prowadzi do szerokiej, łagodnie nachylonej kotlinki poniżej grani. Drewniane budynki schroniska pojawiają się przed tobą na trawiastym wzniesieniu, otoczone głazami i małymi stawami. Zakwaterowanie tutaj jest przytulne i nieformalne, z tarasem, który wychodzi na dolinę, z której się wspiąłeś oraz na linię horyzontu okolicznych szczytów, idealne miejsce, by odpocząć i obserwować zmieniające się światło.

Ta sekcja łączy dwa wysokie schroniska wzdłuż panoramicznej trasy, która okrąża górną dolinę. Opuszczając pierwsze schronisko, szlak wspina się krótko, aby zdobyć przewiewną ścieżkę balkonową pod graniami. Środkowa część spaceru falująco prowadzi przez otwarty alpejski teren, zanim nastąpi równomierne zejście na trawiastą półkę usianą starymi kamiennymi budynkami, gdzie następne schronisko znajduje się w cichej zagłębieniu.

Ze schroniska wspinaj się łagodnie na wyraźnej ścieżce w kierunku szerokiego płaskowyżu powyżej, mijając małe jeziorka i przecinając trasy narciarskie. Droga skręca na południe, konturując pod Corno del Camoscio i Corno Rosso z widokami na Valsesię i sąsiednią dolinę. Po osiągnięciu najwyższego punktu w pobliżu szerokiej przełęczy, zejście prowadzi zygzakami przez rumowisko i trawę do łatwiejszych pastwisk i starego traktu mułowego.

Trakt mułowy prowadzi między niskimi kamiennymi murami i pasącymi się krowami do skupiska odnowionych budynków na naturalnym tarasie. Tutaj stoi schronisko, częściowo osłonięte przez skalisty pagórek i spoglądające na dolinę. W środku znajdują się proste pokoje i przytulna jadalnia, podczas gdy na zewnątrz łąki i pobliska kaplica oferują ciche miejsca do siedzenia wieczorem i obserwowania, jak cienie wydłużają się na otaczających szczytach.