Zaawansowane Trekkingi Luchon

Od przystanku autobusowego Vado–Hospital opuszczasz chodnik i wkraczasz bezpośrednio na otwartą dolinę. Ścieżka jest spokojna i wyraźna, prowadząc z dala od budynków przez trawę i niską roślinność. Stopniowo zbocza zbliżają się do siebie, teren staje się bardziej surowy, a ścieżka nabiera wysokości w łatwym, stałym rytmie. Bez dramatyzmu spacer przechodzi z dolinnego wędrowania w prawdziwe wysokogórskie tereny.

Wyżej pojawia się widok na kotlinę Lac d’Enfer, leżącą poniżej stromych ścian skalnych i otoczoną pokruszonym granitem. Szlak pozostaje powyżej wody i przecina tarasy ukształtowane przez lodowiec, gdzie krótkie zygzaki pomagają zyskać wysokość. Jeden po drugim pojawiają się wysokie jeziora, Lac Bleu, Lac Charles i Lac Célinda, każde spoczywające spokojnie w skalistej niecce z płyt, rumowiska i cienkiej trawy.

Pod koniec krajobraz otwiera się na nagie skały i luźne kamienie. Ścieżka przecina się pod grzbietem i prowadzi na szeroką, równą platformę. Tutaj nagle znajduje się Refuge du Maupas, otoczone zboczami i cichymi kotłami. Proste, odsłonięte miejsce, gdzie wędrówka ustaje, a góry przejmują kontrolę.

Opuszczając Refuge du Maupas, wyraźna górska ścieżka przecina skalistą tarasę nad cyrkiem. Ścieżka na początku pozostaje na wysokim poziomie i jest zrelaksowana, przecinając popękany granit i krótką trawę, podczas gdy basen za tobą powoli zanika. Teren łagodnie toczy się przez małe zagłębienia i głazy, zanim ścieżka zaczyna opadać, kierując się w stronę pierwszych jezior poniżej.

Zejście prowadzi do szerokiej zawieszonej doliny usianej wodą. Z góry Lac Vert rozpościera się spokojnie, a jego długa linia brzegowa śledzona jest przez ścieżkę po trawie i twardej ziemi. Dalej szlak falami mija mniejsze stawy i wilgotne zagłębienia w kierunku Lac des Grauès, wijąc się przez trawiaste stoki, niskie skalne stopnie i krótkie, bardziej strome odcinki, które sprawiają, że wędrówka jest urozmaicona, ale wyraźna.

Nastrój ponownie się zmienia podczas wspinaczki na Plateau de la Montagnette. Zygzaki prowadzą cię przez wrzosowiska, skały i występy, aż teren otwiera się obok Lac de la Montagnette. Stąd szlak przecina się w kierunku basenu Boum de Venasque, omijając jeziora na nagiej skale i rzadkiej trawie. Na płaskiej półce nad wodą pojawia się Refuge de Vénasque, cichy i solidny, wyznaczając wyraźny koniec dnia.