Je kunt de beste schoenen hebben, de lichtste rugzak en een hut geboekt met het mooiste uitzicht in de Alpen, en toch kan de berg je binnen tien minuten laten weten wie er de baas is. Ik heb in de zomer hagelbuien meegemaakt waarbij de stenen als knikkers aanvoelden, donder horen rollen over een kam die ik een uur eerder nog had overgestoken, en gelopen door mist zo dik dat ik mijn eigen handen nauwelijks kon zien. Als je op een huttentocht bent, is het weer niet alleen een deel van het decor, het is een deel van het spel.
Op de meeste dagen is het je metgezel. De zon verlicht dalen en een bries koelt je af tijdens de klim. Maar als het omslaat, bepaalt het hoe ver je gaat, hoe snel je loopt en zelfs waar je slaapt. Dit is niet bedoeld om je af te schrikken, maar om respect bij te brengen. Respect voor de bergen, voor de signalen die ze je geven en voor je eigen grenzen. Als je het weer goed inschat, geef je jezelf de beste kans om de volgende hut te bereiken met alleen mooie verhalen en misschien een verbrande neus.
Reacties