Palaronda Trek: Dé huttentocht in Pale di San Martino

Pale di San Martino, de Pala Groep, is indrukwekkend, elegant, letterlijk hardcore, een Italiaanse favoriet, en, is de thuisbasis van een van de leukste en meeste sexy huttentochten in de Italiaanse Dolomieten. Sexy, zeg je? Nou, als je de foto's bekijkt en het landschap ziet waar je doorheen wandelt, kun je op deze trektocht zeker een paar sexy profielfoto's of Instagram stories maken. Dit is de Palaronda Trek: kort, toegankelijk, niet te technisch, en een geweldige manier om je verblijf in Italië spannender te maken. De Pale di San Martino is het grootste massief van de Dolomieten en het ligt tussen oostelijk Trentino en Ventore. Het hoogste punt is 3.192 meter: Cima de Vezzana.

Tijdens de Palaronda Trek beklim je niet Vezzana, maar heb je de mogelijkheid om Fradusta op 2.939 meter hoogte te beklimmen. Dit klinkt hoog en dat is het ook, maar het mooie van de Palaronda Trek is dat je verblijft in berghutten waarvan er één al op meer dan 2.500 meter hoogte ligt. Het startpunt van de Palaronda Trek is in San Martino di Castrozza. Dit dorp ligt aan de Passo Rolle, wielerliefhebbers zullen deze bergpas kennen van de beruchte Giro d'Italia. San Martino di Castrozza ligt op ongeveer 2 uur rijden van Bolzano en Trento, en ongeveer 2,5 uur van Venetië.

We zeiden al dat de Palaronda Trek kort, toegankelijk en voor de meeste wandelaars te doen is. De klassieke versie, ook bekend als de Palaronda Soft Trek, is 4 dagen lang, telt ongeveer 35 kilometer en brengt bijna 3.000 hoogtemeters met zich mee. Klinkt als het leven van een steenbok, maar ook jij kunt dit doen. Je dagelijkse wandeltijd is niet veel langer dan maximaal 5 uur, dus in de hutten heb je voldoende tijd om je benen te laten rusten, bij te tanken en je op te laden. De wandeltijden zijn over het algemeen wat korter dan bij andere bekende huttentochten in de Dolomieten zoals de Alta Via 1, de Alta Via 2 en de Alta Via del Granito.

Oké, het blijft een meerdaagse wandeling en het scheelt zeker als je ervaring hebt met wandelen in de bergen. Het stijgen en dalen is zwaar voor je benen en het gewicht van je rugzak maakt het er niet makkelijker op. De paden bestaan geregeld uit los gesteente, je moet over grote rotsblokken klimmen en klauteren, steile hellingen op en af en vroeg in het seizoen is er zelfs een kans dat je door de sneeuw moet lopen. Verderop in deze blogpost kun je een idee krijgen van hoe de route eruit ziet en kun je een handige paklijst vinden. Met wat fysieke voorbereiding en de juiste hulpmiddelen is de Palaronda Trek ook voor jou weggelegd. Is het ook voor je kinderen? Misschien vanaf 12 jaar, maar alleen als ze ervaring hebben met meerdaagse trektochten in de bergen en comfortabel zijn met het dragen van hun eigen rugzak. Lees voor huttentochten met kinderen liever deze blog post.

Het seizoen voor de Palaronda Trek loopt van eind juni tot half september, geheel in lijn met andere tochten in de Dolomieten en de Alpen. De rifugio's die in de volgende paragraaf worden voorgesteld zijn voor en na die tijd niet open, en je kunt er dus niet buiten het seizoen overnachten. Een typische zomerdag in de Dolomieten wordt gekenmerkt door felle zon en een heldere hemel. Er kunnen echter af en toe regenbuien of middagstormen voorkomen. Er ligt in het hoogseizoen geen sneeuw op de paden, wat de belangrijkste beperkende factor is voor de toegankelijkheid buiten het seizoen.

Toch kan er wat lichte sneeuw vallen, maar de sneeuw hoopt zich niet op en is meestal de volgende ochtend verdwenen. Zorg ervoor dat je waterdichte en warme kleding meeneemt, niet alleen een korte broek. Meer daarover in de paklijst een paar alinea's verderop. Juli en augustus zijn de drukste maanden voor trektochten in de Dolomieten. Huttentochten zijn ook een favoriete bezigheid van Italianen, dus als je in of rond de schoolvakanties wilt gaan wandelen, kun je beter niet te lang wachten met het maken van plannen.

Op de bovenstaande versie van de Palaronda Trek hoef je geen via ferrata's te doen. Het is echter wel mogelijk. Dat zou echter geen Palaronda Soft Trek zijn, veruit de meest populaire optie in de Pale di San Martino. Een via ferrata, in het Duits Klettersteig, is een beschermd klimpad met kabels, ladders en ijzeren steunen die aan rotswanden zijn bevestigd. Er zijn verschillende beroemde Via Ferrata's in de wereld, waarvan de hoogste, op Kota Kinabalu, er een is! Het doel van de Via Ferrata is om trekkers op weg naar boven te helpen. De Via Ferrata's op de Palaronda Trek hadden echter een ander doel toen ze gebouwd werden. Tijdens de Eerste Wereldoorlog waren de Dolomieten het toneel van gevechten tussen de Italiaanse en Oostenrijks-Hongaarse strijdkrachten. De Via Ferrata's werden in die jaren aangelegd om de troepen sneller toegang te geven tot de frontlinies.

Anders dan bij de Alta Via 2 raden we je niet aan klettersteigspullen mee te nemen naar de Palaronda Trek. Tenminste, als je je houdt aan de route zoals hierboven beschreven en aangeboden. Dit betekent niet dat je niet de mogelijkheid hebt om het te gaan proberen. Mocht je geïnteresseerd zijn, weet dan dat vooral Rifugio Pradidali een prima uitvalsbasis is voor klettersteigroutes.

De Palaronda Trek begint bij Rifugio Rosetta, dat per wandelpad of kabelbaan te bereiken is vanuit San Martino di Castrozza, een bekend bergresort langs de bekende Via Passo Rolle in de Dolomieten. Elk jaar komen de haarspeldbochten van deze bergpas aan bod in de wielerwedstrijd Giro d'Italia. Om aan de Palaronda Trek te beginnen, moet je eerst naar San Martino di Castrozza.

Met de bus:

Als je niet met de auto reist, kun je het beste overnachten in het stadje Arten, of het naburige Feltre. Dit is ongeveer 1.30 uur met de bus vanaf Trento en 2 uur met trein en bus vanaf Venetië. Vanuit Arten kun je een rechtstreekse bus nemen naar San Martino di Castrozza en daarmee het beginpunt van het pad of de kabelbaan voor de Palaronda Trek.

Met de auto:

Er is een gratis parkeerplaats direct bij San Martino di Castrozza. Hier laten wandelaars hun auto's 's nachts staan. Als alternatief kun je, als je in het dorp een verblijfplaats hebt, je auto ook daar achterlaten. San Martino di Castrozza ligt op 2 uur rijden van zowel Trento als Bolzano en ongeveer 2,5 uur van Venetië.

Er is sprake van een noodsituatie wanneer een mensenleven (van jou of van iemand anders) in gevaar is en je niets kunt doen om de zaak op te lossen. Je moet om hulp roepen als er een ongeluk is gebeurd, als er iemand vastzit, als je verdwaald bent of in de problemen zit en niet verder kunt vanwege het tijdstip van de dag of de weersomstandigheden, of als je vastzit vanwege technische klimuitdagingen die je capaciteiten te boven gaan.

Het belangrijkste wat je in een noodsituatie moet doen is kalm blijven en de situatie overzien. Raak niet in paniek en neem geen nutteloze risico's als de mensen in nood moeilijk bereikbaar zijn. Roep in geval van nood eerst en vooral om hulp. Als je om hulp roept, zorg dan dat je je locatie en het aantal slachtoffers en soort verwondingen doorgeeft. Bescherm het slachtoffer vervolgens tegen kou en andere omgevingsbedreigingen en verleen eerste hulp, als je dat kunt.

Handige telefoonnummers:

Bergredding: 118

Een trektocht van hut naar hut hoeft echt niet duur te zijn. Hutten zijn meestal eenvoudig, maar bieden alles wat je nodig hebt om je mentale en fysieke batterijen weer op te laden voor de volgende wandeldag(en). Voor 4 dagen op de Palaronda Trek kun je rekenen op ongeveer 90 tot 100 EUR per wandeldag. Dit is inclusief routebeschrijving, navigatiehulp, je accommodatie in een rifugio, en halfpension in de vorm van ontbijt en diner. Voor huttentochten in het algemeen adviseren we dan om 40 tot 60 EUR zakgeld per dag mee te nemen. Dit is voor de lunch en je drankjes. Het grootste deel van ons zakgeld gaat meestal naar dat ijskoude biertje in de volgende hut. :)