Huttentocht Italië: Deze 8 moet je gedaan hebben

De Alta Via del Granito is een 3- of 4-daagse rondwandeling door het unieke granieten terrein van de Cima d'Asta - Cime di Rava groep in de Noord-Italiaanse Lagorai keten, geografisch gezien nog steeds onderdeel van de Dolomieten. De Alta Via volgt een netwerk van oude paden en voormalige militaire wegen, daterend uit de Eerste Wereldoorlog, en verbindt de enige twee toevluchtsoorden in de groep. Drie dagen aangenaam wandelen te midden van verbluffende natuurlandschappen, grimmige herinneringen aan de Eerste Wereldoorlog, berghutten en alpenweiden, een goed bewijs van het eeuwenoude pact tussen de mens en de natuur. Kortom: De Alta Via del Granito is vrij legendarisch. 

Hou je van bergen? Ben je op zoek naar een groots wandelavontuur buiten de gebaande paden? Dan is de Alta Via del Granito natuurlijk iets voor jou! Ben je hier gekomen om die vragen beantwoord te krijgen, dan moeten we nog even goed met je babbelen. We kunnen ons voorstellen dat je op zoek bent naar iets anders dan de buitensporig populaire Alta Via's verderop in het noorden. Misschien ben je hier zelfs gekomen omdat ze volgeboekt zijn. Laten we duidelijk zijn dat de Alta Via del Granito niet zomaar een alternatief is voor andere huttentochten in dit deel van de wereld. Dit is een avontuur dat erg populair is bij Italianen, maar nog niet echt is doorgedrongen tot de mainstream wereld van het langeafstandswandelen. Kortom, dit is je kans om van een ongerepte lokale rifugio-ervaring te genieten. Hier lees je meer over de Alta Via del Granito en alle arrangementen vind je hier. 

Pale di San Martino, de Pala Groep, is indrukwekkend, elegant, letterlijk hardcore, een Italiaanse favoriet, en, is de thuisbasis van een van de leukste en sexy huttentochten in de Italiaanse Dolomieten. Sexy, zeg je? Nou, als je de foto's bekijkt en het landschap ziet waar je doorheen wandelt, kun je op deze trektocht zeker een paar sexy profielfoto's of Instagram stories maken. Dit is de Palaronda Trek: kort, toegankelijk, niet te technisch, en een geweldige manier om je tijd in Italië spannend te maken. De Pale di San Martino is het grootste massief van de Dolomieten en het ligt tussen oostelijk Trentino en Ventore. Het hoogste punt is 3.192 meter: Cima de Vezzana. 

De Palaronda Trek kort, toegankelijk en voor de meeste wandelaars prima te doen. De klassieke versie, ook bekend als de Palaronda Soft Trek, is 4 dagen lang, telt ongeveer 35 kilometer en brengt bijna 3.000 hoogtemeters met zich mee. Klinkt als het leven van een steenbok, maar ook jij kunt dit doen. Je dagelijkse wandeltijd is niet veel langer dan maximaal 5 uur, dus in de hutten heb je voldoende tijd om je benen te laten rusten en bij te tanken. De wandeltijden zijn over het algemeen wat korter dan bij andere bekende huttentochten in de Dolomieten. Nieuwsgierig?  Lees hier alles over de Palaronda Trek.

Als je de kaart van Italië bekijkt, ontdek je rechts boven Cortina d'Ampezzo de majestueuze Tre Cime di Lavaredo, ook wel bekend als de Drei Zinnen. Dit natuurwonder, gelegen in het Parco Naturale Tre Cime, werd officieel opgericht in 1981 en beslaat een uitgestrekt gebied van 11.615 hectare.

De aard van de Tre Cime is helder: het zijn drie imposante rotsen die samen een indrukwekkende formatie vormen. Als het symbool van de Dolomieten trekt deze plek veel dagjesmensen aan.

Tijdens onze huttentocht rond de Tre Cime loop je in vier etappes. Gemiddeld bedraagt de dagelijkse wandelafstand tussen de 6 en 7 kilometer. Zonder pauzes en in een ontspannen tempo duurt elke etappe ongeveer 3 tot 4 uur. De paden zijn goed gemarkeerd, en onderweg zul je geen technische uitdagingen tegenkomen. Natuurlijk is het belangrijk om fysiek fit te zijn voor deze wandeling, maar afgezien daarvan is het de perfecte tocht voor iedereen die op een toegankelijke manier enkele dagen wil genieten van de ruige schoonheid van de Dolomieten. Bekijk hier onze gezinsvriendelijke huttentocht aanbiedingen.

Niet de Dolomieten en zoals de naam al doet vermoeden, liggen de routes van de Garda Trek rond het Gardameer. Als een denkbeeldige kroon bedekken ze de noordelijke oevers van het grootste meer van Italië. In dit gebied vind je talloze routes en paden die je over de verschillende hoogtes over en door de bergen leiden.

Het concrete antwoord op de vraag "Wat is de Garda Trek?" hangt een beetje af van welke trek je gaat doen. Het zijn namelijk 3 verschillende trekkings die van elkaar verschillen in lengte, duur en accommodatie. Wandelaars van de verschillende routes zullen deze vraag dus ook verschillend beantwoorden. Eén ding hebben ze gemeen: ze zijn cirkelvormig. Het begin- en eindpunt zijn voor elke wandeling hetzelfde, namelijk het stadje Riva del Garda.

Als je toch in de buurt bent, kun je de wandeling afsluiten met een heerlijke ontspannen vakantie langs de oevers van het meer, waar je geniet van zon, strand en een heerlijke Aperol Spritz in je hand. La dolce vita. Vind die van jou hier.

De Dolorama Weg beslaat een wandelafstand van 61 kilometer met een hoogteverschil van 2.356 meter, verdeeld over 4 etappes waarbij je gemiddeld 6 uur per dag wandelt. De duur van de tocht varieert per dag, met voldoende rust- en uitkijkpunten onderweg om te genieten van het landschap en de panoramische uitzichten. De naam van de wandeling, Dolorama, is afgeleid van Dolomieten en panorama, wat goed aansluit bij de overvloedige mogelijkheden om van adembenemende vergezichten te genieten.

De start van de wandeling vindt plaats bij de Rodenecker-Lüsner Alm en voert langs de Peitlerkofel aan de voet van de Geisler Groep, over de Raciesa, om uiteindelijk te eindigen in Lajen. Deze tocht volg je over goed gemarkeerde paden, langs comfortabele bos- en wandelpaden. In tegenstelling tot meer technische trektochten, zoals de Palaronda Trek, is de Dolorama Weg geschikt voor wandelaars van diverse niveaus. Ontdek hier meer over deze prachtige huttentocht of begin je avontuur op de Dolorama Weg hier.

De Tour du Mont Blanc start je het liefst in Chamonix, aan de Franse kant van de Mont Blanc. Hoe dat precies werkt, kun je ook in deze blog post lezen. Het is echter ook mogelijk om de Tour du Mont Blanc in Courmayeur te starten. Vanuit Utrecht ben je in de auto ongeveer 11 uren onderweg en je volgt voor het grootste deel volg je dezelfde route als naar Chamonix. Vliegen is de snelste manier om in Chamonix en daarmee Courmayeur te komen. Hoewel de internationale luchthaven van Genève inderdaad het dichtstbij is, kunt je ook naar Chambery Airport, Turijn Airpot of Lyon Airport vliegen. Omdat het de grootste luchthaven van Genève in het gebied is, zijn er meer vluchtopties beschikbaar dan op de andere luchthavens. Ook kun je vanuit Genève een directe shuttle nemen van het vliegveld naar Chamonix.

Er is ook een treinstation in het centrum van de stad. Reizen naar Chamonix met de trein is niet noodzakelijkerwijs de gemakkelijkste of snelste optie, maar het is zeker degene met de minste impact op het milieu. Op weg naar Chamonix moet je onderweg een paar keer overstappen. Ben je dan uiteindelijk in Chamonix, dan ben je zomaar in Courmayeur. Je wandelt namelijk niet alleen rondom de Mont Blanc, je rijdt ook dwarsdoor de Mont Blanc. Chamonix en Frankrijk zijn middels de Mont Blanc tunnel namelijk direct verbonden met Courmayeur en daarmee Italië. 

De Dolomieten strekken zich uit over Zuid-Tirol. Het is niet een enorm groot gebied, maar het kan door de reistijd in het dal wel even duren om van A naar B te komen. Het aanreizen is in ieder geval niet moeilijk. Je vindt in de Dolomieten een uitgebreid OV-netwerk en met de auto ben je vanaf Utrecht of Antwerpen ongeveer 12 uren onderweg naar het hart van de Dolomieten, Brixen. Het aanreizen voor de mooiste gebieden, rondom Brixen / Bressanone en Cortina d'Ampezzo ligt er aan welke route je kiest. Voor jouw gemak scheiden we dit tussen de Alta Via 1 en 2, onze favoriete opties voor de Dolomieten. Het aanreizen met de trein of de bus is lastig. Als je niet met de auto gaat, dan is het makkelijkste om op Venetie of het Oostenrijkse Innsbruck te vliegen. 

De start van de Alta Via 1 is bij Lago di Braies in Noord-Italië. Als basis kun je echter het beste het stadje Cortina d'Ampezzo nemen. Dit is vanaf Venetië goed te bereiken, heeft via Dobiaccio en Toblach een prima verbinding met Lago di Braies en na de wandeling kom je hier ook makkelijk weer terug.  

De Alta Via 2 start net buiten Brixen. Je hoeft vanaf Brixen dus niet meer met de bus naar een startpunt te reizen. Brixen ligt aan de A22, de hoofdroute over de Alpen in deze regio, waardoor het  bovendien gemakkelijk bereikbaar is met de auto. 

De Alta Via del Granito kun je het beste bereiken vanuit Trento of Venetië. Trento als je met de auto uit het noorden komt, Venetië als je met het vliegtuig komt en afhankelijk bent van een huurauto of het openbaar vervoer. 

De Palaronda Trek begint op de Passo Rolle, die bekend is van de Giro d'Italia. Hier ligt het kleine dorpje San Martino di Castrozza. Dit ligt op ongeveer 2 uur afstand van Bolzano, Trento en Venetië. 

Oostenrijk en Duitsland hebben de Alpenverein, België heeft de Klim- en Bergsportfederitie, Zwitserland heeft de Schweizer Alpen-Club en Nederland heeft de NKBVReken maar dat Italië ook een eigen vereniging heeft en deze gaat al sinds 1863 onder naam Club Alpino Italiano, afgekort CAI.

De CAI is enorm actief in het markeren en onderhouden van bergpaden, het beschermen van de Italiaanse Alpen, het organiseren van klimwedstrijden en uiteraard het uitbaten van berghutten. De CAI heeft 433 volledig uitgeruste berghutten, 224 bivouacs en 106 kleinere hutten onder de hoede. Deze accommodaties zijn samen goed voor meer dan 23.500 bedden. 

Ja, je bent in Italië maar je had ook net zo goed in Oostenrijk kunnen zijn. Roep het niet van de daken, want de inwoners van Zuid-Tirol en dus de Dolomieten noemen zichzelf in de eerste lijn Tirools. In het Duits en Ladinisch Südtirol, in het Italiaans Alto Adige, informeel 'gewoon' Sudtirolo. Het gebied is drietalig. De meerderheid heeft als eerste taal Duits, een kwart heeft als moedertaal Italiaans en een kleine minderheid spreekt (nog) Ladinisch. Dit is een hele oude Reto-Romaanse taal waar je als toerist geen chocolade van kunt maken.

Spreek je geen Italiaans maar kun je wel een mondje Duits meepraten, dan maak je in de Dolomieten al snel vrienden. Alle bordjes zijn zowel in het Duits en het Italiaans, gerechten hebben vaak een Duitse naam en de gemeenschappelijke ruimte in de rifugio's (of Schutzhütte) heet ook op zijn Duits "Stube." 

Ja, het is zeker mogelijk om individueel een huttentocht te lopen. Een overnachtingsplek vinden als individu is vaak ook veel makkelijker, op de gedeelde kamers blijft vaak nog wel één bedje vrij waar je aanspraak op kunt maken. Het individueel lopen van een huttentocht wordt veel gedaan, ook door de Italianen zelf. In de hutten heb je vaak snel een gesprek met mede wandelaars waardoor je je avonden niet alleen hoeft door te brengen.

Deze bestemming is wellicht nieuw voor je, maar laten we je kennismaken met onze kijk op een huttentocht in de Dolomieten: de Alta Via di Capra, een 4-daagse of 3-daagse variant (voor de echte avonturiers). Deze hut-tot-hut tocht start en eindigt in Cortina d'Ampezzo, een centrale uitvalsbasis die het hart van alles Dolomieten belichaamt. Cortina fungeert ook als vertrekpunt voor de beroemde Alta Via 1 en Tre Cime di Lavaredo, oftewel de Drei Zinnen. In tegenstelling tot de Alta Via 1, waar je vroeg de bus naar Dobiacco (Toblach) moet nemen, kun je voor de Alta Via di Capra rechtstreeks vanuit je hotel beginnen en na 3 of 2 nachten terugkeren naar dezelfde accommodatie. Een ideale opzet.

De Alta Via di Capra voert je langs de hellingen van het Parco Naturale Regionale delle Dolomiti d'Ampezzo, met de imposante Lagazuoi in de schaduw. Na het oversteken van de Falzaregopas wandel je langs de Cinque Torri, een van de meest opmerkelijke rotsformaties in de Dolomieten. Een bezoek aan Rifugio Nuvolau vormt een hoogtepunt van deze etappe. Maar er is meer. Crado da Lago, voor velen slechts een dagwandeling, maakt integraal deel uit van de Alta Via di Capra. Met Lago Federa en Rifugio Palmieri als perfecte afsluiting van een korte, maar stevige trektocht in de Dolomieten. Ontdek hier onze aanbiedingen voor de Alta Via di Capra.

De belangrijkste regel bij huttentochten en bij wandelingen in de Alpen of andere hoge bergen is dat het weer in gebieden boven de 2.000 meter veel sneller verandert en dat er andere klimatologische omstandigheden heersen dan op de hoogtes waar we normaal gesproken reizen. Bij het plannen van een tocht voor een huttentocht en voor bergwandelingen moet altijd rekening worden gehouden met de weersvooruitzichten. Zelfs in de hoge zomer, wanneer de temperatuur in het dal meer dan 30 graden is, kan het in het hooggebergte sneeuwen. De reden hiervoor is dat per 1000 hoogtemeters de temperatuur 5-6 graden kan dalen. Omdat koude lucht ook minder vocht kan opslaan, regent of sneeuwt het vaker in het hooggebergte dan in het laagland. In het hooggebergte kan een onweersbui bijzonder gevaarlijk zijn, in principe neemt de kans op onweersbuien in de middag toe en kan het weer door de hoogte zeer snel veranderen. 

Een mogelijke onweersbui kun je herkennen aan weerlichten, of kleine cumuluswolkjes, die zich steeds meer opstapelen. Ook een sterk dalende luchtdruk is een zeker teken voor een aankomende onweersbui. In geval van onweer moet je altijd de via ferrata en andere metalen voorwerpenen mijden. Zoek zo snel mogelijk een schuilplaats zoekt in een holle of onder een richel. Een goede bescherming tegen de zon is niettemin essentieel. De boomgrens in de Alpen loopt op een hoogte van 1.800 tot 2.200 meter - daarboven word je blootgesteld aan de brandende zon, die er in in het hooggebergte altijd dik op zit.