Trekking do Gokyo: Poza utartymi szlakami w regionie Everestu

Gokyo Trek to świetna alternatywa dla Everest Base Camp Trek. Szczerze mówiąc, uważamy, że jest lepszy z 5 powodów.

1. Brak tłumów

Praktycznie nie ma innych wędrowców i uwielbiamy to. Wędruj w samotności, otoczony dosłownie zapierającym dech w piersiach krajobrazem.

2. Jeziora Gokyo

Zobacz zdjęcia poniżej tego rozdziału. Czy musimy mówić więcej?

3. Lodowiec Ngozumpa

To może nie być powszechna wiedza, ale lodowiec Ngozumpa jest największym lodowcem w Nepalu i całych Himalajach. Najlepiej oglądać go z szczytu Gokyo Ri, patrz powód numer cztery.

4. Gokyo Ri

Widok z wysokości 5 357 m n.p.m. zna tylko superlatywy. Cztery szczyty powyżej 8000 m, w tym Mount Everest, najwyższy system jezior słodkowodnych na świecie i najdłuższy lodowiec w Himalajach. Jednym słowem EPICKIE.

5. Tradycyjne wioski

Wioski w Dolinie Gokyo są w pewnym stopniu nieskażone przez turystykę. Tempo jest powolne, widoki piękne, a ludzie przyjaźni.

Odcinek od Lukli do Namcze Bazar i z powrotem jest wspólny z wyprawą do bazy pod Everestem (EBC). Na szlaku znajduje się wielu turystów, a wioski tętnią życiem. Namcze Bazar jest uważane za stolicę Szerpów w rejonie Khumbu i jest rzeczywiście największym osiedlem w regionie Everestu. Na północ od Namcze szlak się rozgałęzia. Ścieżka opadająca do rzeki Dudh Koshi prowadzi do podnóża Mount Everest. Szlak, który wciąż się wznosi, prowadzi w górę doliny na zachód od Everestu do wioski Gokyo.

U stóp Gokyo Ri, ta mała osada z kamiennymi domami jest jednym z najwyżej położonych stałych osiedli na świecie. Gokyo na wysokości 4,790 metrów nad poziomem morza jest ważnym centrum w regionie. Lokalizacja jest absolutnie spektakularna, usytuowana pomiędzy lodowcem Ngozumpa a jeziorem Dudh Pokhari. To idealny punkt wyjściowy do eksploracji punktu widokowego Gokyo Ri, skąd roztaczają się rozległe panoramy Everestu i otaczających go gigantów. Średnio 7,000 pielgrzymów odwiedza rocznie jeziora Gokyo, które są czczone jako siedziba boga węża Nag Devata; na zachodnim brzegu jeziora znajduje się świątynia hinduskich bóstw Wisznu i Śiwy. Przekonanie, że ptaki i dzika fauna w tym obszarze nie powinny być krzywdzone, tradycyjnie chroniło faunę.

Czy poza utartym szlakiem oznacza, że ścieżka jest w złym stanie lub w ogóle jej nie ma? Cóż, często jest w tym trochę prawdy. Im częściej ludzie chodzą wyznaczoną ścieżką, taką jak Annapurna Circuit lub szlak do bazy pod Everestem, tym bardziej zużyta staje się ta ścieżka. W tym sensie Gokyo Trek jest nieco trudniejszy. Ścieżka jest bardziej nierówna, szczególnie jeśli wspinasz się na Gokyo Ri. Musisz bardziej zwracać uwagę na swoje kroki, co jest trudne przy tak wspaniałych widokach dookoła. Ale to wciąż jest spacer, a nie wspinaczka. Najtrudniejsza część trekkingu? Ekstremalne wysokości, bez wątpienia. Wioska Gokyo znajduje się już na wysokości 4,790 m, najwyższe miejsce na trasie. Wspinaczka na „wzgórze” Gokyo Ri prowadzi do wysokości aż 5,357 m, czyli znacznie wyższej niż jakakolwiek góra w zachodniej Europie i w niższych 48 stanach USA. W dalszej części tego bloga podamy wskazówki, jak możesz zdobyć szczyt na takiej wysokości i jak zapobiegać chorobie wysokościowej. Czy Gokyo Trek jest trudny? Niezbyt. Czy jest wymagający? Oczywiście, że tak!

Istnieje kilka różnych sposobów, aby zobaczyć najważniejsze atrakcje regionu Gokyo. Możesz wybrać się na Gokyo Ri Trek lub Gokyo Lake Trek, ale możesz również wziąć udział w Trekkingu do Bazy pod Everestem w połączeniu z Trzema Wysokimi Przełęczami. Możesz także po prostu rozszerzyć Trekking do Bazy pod Everestem i dodać do niego Jeziora Gokyo.

Region Everestu, podobnie jak większość innych obszarów trekkingowych w Nepalu, ma cztery wyraźne pory roku: wiosnę, lato, jesień i zimę. Miesiące od marca do maja, przed monsunem, oraz od października do początku grudnia, po monsunie, są najpopularniejsze dla trekkingu do Doliny Gokyo. Każda pora roku oferuje swoje własne emocje i atmosferę, a w zasadzie można wędrować przez cały rok. Istnieją dobre powody, dlaczego wiosna i jesień są uważane za sezon trekkingowy. Poniżej przedstawiamy opis, jak wygląda każda z pór roku.

Wiosna

Wiosna (marzec-maj) to główny sezon, kiedy do regionu Everestu przybywają tłumy turystów z całego świata. Wiosną temperatura jest umiarkowana, opady są niskie, a warunki do trekkingu są doskonałe. Na szlaku do wysokich szczytów czuć podekscytowanie i oczekiwanie na zobaczenie najwyższych szczytów świata w całej ich okazałości. Podczas trekkingu do Jezior Gokyo robi się tłoczno aż do Namche Bazaar, co daje świetną okazję do poznania osób o podobnych zainteresowaniach i rozmów o przygodach. Po tym etapie trafisz na spokojniejsze szlaki. Chociaż temperatury w ciągu dnia są przyjemne, temperatura w Dolinie Gokyo może w nocy i wczesnym rankiem spadać poniżej zera. Sprawdź naszą listę rzeczy do spakowania na trekking w dalszej części tego wpisu na blogu.

Lato

Lato przypada na miesiące czerwiec, lipiec i sierpień. Lato to miesiące z najwyższymi temperaturami, co jest dość przyjemne. Jednak jest to również sezon monsunowy i pada dużo deszczu. Szanse na zobaczenie gór wokół są mniejsze, ponieważ większość czasu jest pochmurno. Szlak będzie mokry i śliski, a ryzyko osuwisk wzrasta. Z drugiej strony, na trasie nie jest zbyt tłoczno, a wioski sherpa sprawiają wrażenie bardziej spokojnych.

Jesień

Jesień w Khumbu (wrzesień, październik, listopad) jest, podobnie jak wiosna, głównym sezonem trekkingowym z podobnymi warunkami do wędrówek. Dużą różnicą jest to, że powietrze wiosną jest czasami nieco zamglone z powodu pyłu w atmosferze. Po monsunie powietrze jest bardzo przejrzyste, co pozwala na oszałamiające widoki na góry.

Zima

Zima trwa od grudnia do lutego. Ten okres jest najtrudniejszy do trekkingu w regionie Everestu. Przy wysokościach przekraczających 5000 metrów robi się ekstremalnie zimno. Nocne temperatury spadają do -20 stopni Celsjusza. Dodając wiatr i opady śniegu, masz przed sobą prawdziwą zimową ekspedycję. To naprawdę zwiększa trudność trekkingu w tej części Himalajów. Dlaczego nadal organizujemy trekkingi w Dolinie Gokyo zimą? Współpracujemy z jednymi z najlepszych firm trekkingowych w Nepalu. Oprócz wycieczek trekkingowych organizują także wyprawy wspinaczkowe na jedne z najwyższych szczytów Himalajów. Nasi partnerzy potrafią zapewnić Ci bezpieczeństwo i komfort nawet w tych zimnych warunkach. I prawdopodobnie będziesz mieć całą trasę tylko dla siebie!

Wspinanie się na ekstremalne wysokości może być dość zniechęcające. Jeśli po raz pierwszy wyruszasz na trekking powyżej 5000 metrów, możesz się zastanawiać, czy twoje ciało dobrze zareaguje na wysokość. Najważniejsze, czego nauczyliśmy się z naszych własnych wspinaczek, to ufać procesowi. Na Bookatrekking.com zawsze uwzględniamy solidny harmonogram aklimatyzacji w naszych itinerariach, pozwalając trekkerom stopniowo przyzwyczajać się do wyższych wysokości. Nie ma sensu się denerwować, a może to być nawet kontrproduktywne. Pamiętaj, że wspinaczka na Gokyo Ri jest opcjonalna. Jeśli twoje ciało tego nie czuje, zawsze możesz wrócić.

Wzrost pionowy wynosi około 560 metrów, a twój bardzo doświadczony przewodnik zadba o to, aby tempo marszu było odpowiednie. Pomyśl o nieziemskich widokach, gdy dotrzesz na szczyt! Warto podjąć trochę trudu. Przed tobą w szeregu stoją Mount Everest (8848m), Lhotse (8516m), Makalu (8481m) i Cho Oyu (8201m). Poniżej widzisz oszałamiające lodowcowe Jeziora Gokyo. W rozdziale Gokyo Trek i choroba wysokościowa zagłębiamy się w to, jak rozpoznać i zapobiegać chorobie wysokościowej.

Aby wyruszyć na wyprawę do Gokyo Ri i Jezior Gokyo w Parku Narodowym Sagarmatha, niezbędne są określone pozwolenia:

Uzyskaj TIMS (System Zarządzania Informacjami o Trekkerach)

To konkretne pozwolenie ma znaczenie dla każdego trekera, który zamierza eksplorować Nepal. Niezależnie od tego, czy podróżujesz po szlaku Annapurna Circuit, czy wędrujesz do Poon Hill, TIMS jest obowiązkowym wymogiem. Koszt tego pozwolenia wynosi NRS 2000 na osobę, co odpowiada około 17 USD lub 15 EUR.

Zabezpiecz pozwolenie na wstęp do Parku Narodowego Sagarmatha

Dostęp do Parku Narodowego Sagarmatha, siedliska Jezior Gokyo i Gokyo Ri, wymaga uzyskania pozwolenia na wstęp. To pozwolenie wiąże się z opłatą w wysokości 30 USD plus podatek rządowy.

Uzyskaj pozwolenie Gminy Wiejskiej Khumbu Pasang Lhamu

Wydane przez lokalny rząd, to pozwolenie jest obowiązkowe dla wszystkich trekkerów eksplorujących region Khumbu, obejmujący Namche Bazaar, Tengboche, Dingboche i inne wioski.

Twój dostawca usług trekkingowych zajmie się wszystkimi niezbędnymi formalnościami związanymi z tymi pozwoleniami.