Mardi Himal Trek: Ukryty klejnot w Annapurnach

Wszystkie drogi prowadzą do Rzymu. Cóż, to samo dotyczy Pasma Annapurny! Patrząc na górski krajobraz na pierwszy rzut oka, możesz pomyśleć, że nie ma wielu opcji, poza świadomością, że możesz podążać szlakami trekkingowymi do Annapurna Base Camp i wokół masywu na Annapurna Circuit. Pomyśl jeszcze raz! Ogromna sieć szlaków łączy różne doliny i górskie wioski. Jednym z ukrytych klejnotów, schowanych między słynnymi szlakami Annapurny, jest trekking do Mardi Himal.

Większość szlaków trekkingowych w Nepalu prowadzi przez górskie doliny, ponieważ większość wiosek znajduje się w pobliżu rzek. Szlak trekkingowy Mardi Himal jest inny. Od początku szlaku w Phedi zaczynasz wspinaczkę na grzbiet górski i zasadniczo podążasz grzbietem aż do Mardi Himal BC. Na trasie do 4500 metrów nad poziomem morza prawie nie ma żadnych zejść. Wielką zaletą wędrówki po grzbiecie jest mnóstwo oszałamiających widoków przez całą drogę! Wędrując na podwyższonej pozycji, możesz zobaczyć himalajskich gigantów Dhaulagiri i Annapurnę l. Kiedy nie ma widoku, to dlatego, że będziesz chodzić po magicznym, starym lesie rododendronowym, z omszałymi gałęziami i, jeśli będziesz miał szczęście, czerwonymi kwiatami wokół. Widoki z bazy Mardi Himal zapierają dech w piersiach, z jednym z najpiękniejszych gór na świecie, Machapuchare, tuż przed tobą.

Region Annapurna, podobnie jak większość obszarów trekkingowych w Nepalu, doświadcza czterech wyraźnych pór roku: wiosny, lata, jesieni i zimy. Miesiące od marca do maja (przed monsunem) oraz od października do początku grudnia (po monsunie) są najbardziej korzystne do podjęcia trekkingu na Mardi Himal. Każda pora roku ma swoje unikalne uroki i atmosferę, co sprawia, że trekking jest możliwy przez cały rok. Jednak wiosna i jesień wyróżniają się jako główne sezony trekkingowe. Poniższe sekcje zawierają szczegółowe informacje o cechach każdej pory roku.

Wiosna

Wiosna, trwająca od marca do maja, to szczyt sezonu trekkingowego, przyciągający entuzjastów z całego świata do nepalskich Himalajów. W tym okresie pogoda jest przyjemna, opady są niskie, a warunki do wędrówek są optymalne. Chociaż temperatury w ciągu dnia na szlaku są łagodne, wyższe wysokości, takie jak Base Camp Mardi Himal, mogą być dość zimne wczesnym rankiem. Aby przygotować się na różne warunki, zapoznaj się z naszą kompleksową listą rzeczy do spakowania na trekking Mardi Himal poniżej w tym wpisie na blogu.

Lato

Lato, obejmujące czerwiec, lipiec i sierpień, przynosi wyższe temperatury, co czyni je stosunkowo przyjemnym. Jednak zbiega się z sezonem monsunowym, przynosząc częste deszcze i pochmurne niebo, ograniczając widoczność gór. To także czas, kiedy pijawki są najbardziej aktywne, co może powodować dyskomfort. Szlak staje się mokry i śliski, zwiększając ryzyko osunięć ziemi.

Jesień

Jesień w rejonie Annapurny (wrzesień, październik, listopad) to kolejny główny sezon trekkingowy, podobny do wiosny, z korzystnymi warunkami. Główna różnica polega na czystym powietrzu po monsunie, co zapewnia oszałamiające widoki na Annapurnę, w tym Machapuchare, w porównaniu do czasami zamglonej atmosfery wiosną.

Zima

Zima, od grudnia do lutego, to najtrudniejszy okres do trekkingu w kierunku Mardi Himal. Słońce pozostaje nisko, a światło dzienne jest ograniczone. Nocne temperatury spadają do -10 stopni Celsjusza w wyższych obozach, a może także padać śnieg. Pomimo trudniejszych warunków, nasza współpraca z najlepszymi firmami trekkingowymi zapewnia bezpieczeństwo i komfort, nawet zimą. Dodatkowo szlak prawdopodobnie będzie pusty, oferując unikalne i samotne doświadczenia.

W zasadzie trekking do bazy pod Mardi Himal nie jest trudny pod względem technicznym. Ścieżka jest dobrze wydeptana, bez ekspozycji czy wspinaczki. Sieć szlaków została wytyczona przez lud Gurung, który nazywa to miejsce swoim domem, i łączy wioski w górzystym terenie przedgórza Annapurny. Jednak codzienna różnica wysokości jest dość duża. Prawie każdego dnia będziesz wspinać się o około 1000 metrów na stosunkowo krótkim dystansie. To oznacza, że w niektórych miejscach będzie stromo. Wysokość Mardi Himal wynosi 5587 m, a baza znajduje się na wysokości 4500 m. Odwiedzisz bazę, ale spać będziesz na maksymalnej wysokości 3580 m w High Camp. Zejście z High Camp do Sidhing jest prawdopodobnie najtrudniejszą częścią, gdzie w ciągu jednego dnia schodzisz prawie 1700 metrów do doliny rzeki Mardi. Wędrówka do drogi jest łatwa.

Krótko mówiąc, trekking na Mardi Himal nie jest trudny, ale musisz być w dobrej kondycji i mieć wytrzymałość, aby pokonać pionowy wzrost i spadek wysokości.

Istnieje wiele list najpiękniejszych gór na Ziemi. Te listy są tak arbitralne jak, powiedzmy, lista ulubionych barów w Amsterdamie. Jednak pewne góry pojawiają się regularnie, takie jak Ama Dablam, Alpamayo, Matterhorn i Machapuchare. Z oszałamiającą wysokością 6993 metrów, ten ikoniczny szczyt widoczny jest nawet z miasta Pokhara.

Machapuchare jest częścią pasma Annapurna i jest niedostępny dla wspinaczy. Góra jest święta w religii hinduistycznej i związana z bogiem Shivą. W 1957 roku brytyjska ekspedycja prowadzona przez Wilfrida Noyce'a podjęła próbę zdobycia szczytu. Król Nepalu poprosił wspinaczy, aby nie wspinali się na sam szczyt, co uszanowali. Zawrócili zaledwie 50 metrów poniżej najwyższego punktu. Od tego czasu nie wydano żadnych pozwoleń na wspinaczkę na tę górę. Oficjalnie nikt nie stanął na szczycie, choć mówi się, że nowozelandczyk o imieniu Bill Denz zdobył Machapuchare nielegalnie.

Podczas trekkingu na Mardi Himal można zbliżyć się do Machapuchare, w rzeczywistości obóz bazowy znajduje się praktycznie na grzbiecie góry!

Doświadczenie pobytu w tradycyjnych wioskach wzdłuż tras trekkingowych Nepalu to niesamowity i niezbędny element wędrówek w tym regionie. Zwłaszcza na zapomnianej trasie trekkingowej jaką jest Mardi Himal, jest to idealne połączenie surowych krajobrazów górskich z charakterystyczną kulturą gór Gurung. Pobyt w tych górskich wioskach oferuje autentyczny wgląd w życie wzdłuż trasy Mardi Himal.

Każda wioska oferuje zakwaterowanie w tea house, co jest lokalnym określeniem na pensjonat. Podczas trekkingu w Nepalu, tea house są same w sobie motywacją do dotarcia do kolejnego celu wcześnie. Dlaczego? Ponieważ doświadczanie spokoju i prostoty życia w tych górskich wioskach to prawdziwa przyjemność. Popijając filiżankę herbaty, można w pełni zanurzyć się w codziennym rytmie życia w Himalajach. Niektóre wioski mogą poszczycić się klasztorami, a szczęśliwi turyści mogą natrafić na jedno z buddyjskich świąt. Same tea house na trekkingu Mardi Himal są zazwyczaj podstawowe. Niektóre mogą mieć ulepszenia, takie jak toalety spłukiwane, ciepła woda, a nawet WiFi, ale nie należy na to liczyć. Na szczęście, przepyszny dhal bat, podstawowy element nepalskiej kuchni trekkingowej, nadal pozostaje atrakcją w każdym menu tea house. Zanurz się w górskiej kulturze Nepalu podczas swojej wyprawy trekkingowej na Mardi Himal!

Podczas przygotowań do wędrówki do Mardi Himal Base Camp, niezbędne jest uzyskanie następujących zezwoleń:

TIMS (System Zarządzania Informacjami Trekkersów):

Dla każdego wędrowca planującego eksplorację Nepalu, czy to kierując się do Everest Base Camp czy Doliny Langtang, uzyskanie pozwolenia TIMS jest kluczowe. Jest to obowiązkowy wymóg dla wszystkich tras trekkingowych, a opłata wynosi 2000 NRS za osobę, co stanowi około 17 USD lub 15 EUR.

Zezwolenie na Projekt Ochrony Obszaru Annapurna (ACAP)

Zezwolenie ACAP jest niezbędne dla tych, którzy zamierzają wędrować trasami w regionie Annapurna. Zarządzane przez Narodowy Fundusz Ochrony Przyrody, jego głównym celem jest ochrona i zachowanie dzikiej przyrody oraz naturalnego środowiska regionu. Środki zebrane z tego pozwolenia są przeznaczane na inicjatywy ochronne.

Dla każdej osoby rozpoczynającej jednokrotną wędrówkę, koszt zezwolenia ACAP wynosi 3000 NRS (około 25 USD), niezależnie od długości pobytu. Te pozwolenia można uzyskać zarówno w Katmandu, jak i Pokhara, a określone punkty kontrolne na szlaku zapewniają prowadzenie rejestrów trekkingowych.