Zapobiegaj chorobie wysokościowej podczas trekkingu

Choroba wysokościowa to stan charakteryzujący się różnorodnymi objawami. Znana również jako Ostra Choroba Górska (AMS) lub po prostu Choroba Górska, jest to efekt zdrowotny wynikający z narażenia na niższe ilości tlenu na dużych wysokościach. Na wysokości 1,500 m (5,000 ft) możesz zacząć odczuwać zmianę wysokości i musieć łapać oddech podczas ćwiczeń. Objawy AMS zwykle zaczynają się ujawniać na wysokości 2,400 m (8,000 ft) i wyżej. Obejmują one ból głowy, nudności, wymioty, zawroty głowy, brak snu i apetytu. Jeśli zignorujesz objawy i nie podejmiesz działań, AMS może przekształcić się w bardziej poważne stany, takie jak Wysokościowy Obrzęk Płuc (HAPE) lub nawet Wysokościowy Obrzęk Mózgu (HACE). Chociaż HAPE i HACE mogą być śmiertelne, istnieją sposoby na zapobieganie tym stanom. Nasze trasy są zaprojektowane tak, aby umożliwić odpowiednią aklimatyzację, ale nie można wykluczyć AMS. W następnym rozdziale omówimy objawy, a Jan podzieli się swoimi doświadczeniami związanymi z objawami choroby wysokościowej.

Choroba wysokościowa przypomina straszliwego kaca. Zazwyczaj doświadczam łagodniejszych objawów AMS podczas moich przygód na dużych wysokościach. Poniżej 3000 metrów nic nie czuję, ale powyżej tego poziomu zaczynam odczuwać, że moje ciało reaguje na brak tlenu w powietrzu. Najpierw zauważam, że moje tętno wzrasta. Potrzebuje pompować więcej krwi, aby transportować tlen do wszystkich części ciała. Obecnie regularnie wspinam się na szczyty w Afryce Wschodniej, które są powyżej 4000 metrów. Schroniska są zazwyczaj zlokalizowane na wysokości około 3500 metrów. To tutaj zdecydowanie odczuwam takie objawy jak lekki ból głowy i brak snu. Na wędrówkach, które odbywam w Azji Centralnej i Himalajach, jest trochę inaczej. Często spędza się kilka nocy powyżej 4000 metrów i czasami skok w wysokości jest zbyt duży. Ból głowy jest bardziej intensywny, tracę apetyt i dużo więcej kaszlę, zwłaszcza gdy powietrze jest suche. Na szczęście nigdy nie musiałem wymiotować z powodu choroby wysokościowej. Te objawy są nadal na tyle łagodne, ale zbliżasz się do punktu, kiedy zaczyna się robić poważnie. Poniżej znajdziesz listę objawów AMS.

Ból głowy: AMS często towarzyszy silny ból głowy, który zwykle pulsuje i nasila się podczas ruchu.

Nudności: Wiele osób z AMS odczuwa nudności, które w ciężkich przypadkach mogą prowadzić do wymiotów.

Zawroty głowy: AMS może powodować uczucie zawrotów głowy, które mogą być połączone z uczuciem lekkości lub omdlenia.

Zmęczenie: AMS może powodować uczucie zmęczenia lub wyczerpania, co może utrudniać wykonywanie nawet prostych czynności.

Dusznica: AMS może powodować uczucie duszności, które może być połączone z uczuciem ucisku w klatce piersiowej lub kaszlem.

Obrzęk rąk, stóp i twarzy: Niektóre osoby doświadczają obrzęku kończyn i twarzy.

Jeśli doświadczasz kombinacji tych objawów i je ignorujesz, możesz rozwinąć HAPE i HACE. Poniżej trochę więcej o tym, czym są te stany.

Ciężka choroba wysokościowa może rozwinąć się w następujących warunkach, które są potencjalnie śmiertelne. Są to:

Wysokościowy obrzęk płuc (HAPE)

HAPE to stan, w którym płyn gromadzi się w płucach, utrudniając oddychanie. Objawy mogą obejmować duszność, uporczywy kaszel, ucisk w klatce piersiowej, różowawą ślinę i podwyższone tętno. Może to być stan zagrażający życiu i wymaga natychmiastowego zejścia na niższe wysokości, a w ciężkich przypadkach leczenia medycznego.

Wysokościowy obrzęk mózgu (HACE)

HACE to poważniejszy stan, w którym płyn gromadzi się w mózgu. Objawy mogą obejmować silne bóle głowy, dezorientację, utratę koordynacji i zmieniony stan psychiczny. HACE jest również nagłym przypadkiem medycznym i wymaga natychmiastowego zejścia i pomocy medycznej.

Ważne jest, abyście dbali o siebie nawzajem, zwłaszcza na większych wysokościach. Osoby, u których rozwija się HACE lub HAPE, często zaprzeczają, że coś jest nie tak, napędzane ambicją ukończenia trasy trekkingowej lub zdobycia szczytu. Warto porozmawiać ze swoim partnerem trekkingowym, aby sprawdzić, czy wszystko w porządku. Jakie objawy odczuwa dana osoba? Nasze zespoły na trekkingach na wysokich wysokościach są szkolone w rozpoznawaniu AMS i zawsze mają przy sobie monitor nasycenia krwi, który wskazuje na zdrowie danej osoby na wysokości. W następnym rozdziale porozmawiamy o tym, jak zapobiegać AMS i co zrobić, gdy zostaniesz zdiagnozowany z ciężkim AMS / rozwijającym się HACE i HAPE.

1. Stopniowe Wspinanie

Jednym z najskuteczniejszych sposobów zapobiegania AMS jest stopniowe wspinanie się. Podczas podróży na wysokie wysokości, staraj się poświęcić kilka dni na aklimatyzację przed dalszym wspinaniem. Pozwala to organizmowi dostosować się do zmniejszonego poziomu tlenu. Wszystkie nasze wyprawy w takich miejscach jak Nepal, Pakistan i Afryka uwzględniają wystarczającą aklimatyzację.

2. Nawadnianie

Odwodnienie może zwiększyć ryzyko AMS, więc pij dużo płynów. Unikaj nadmiernego spożycia alkoholu i kofeiny, ponieważ mogą one przyczynić się do odwodnienia.

3. Dieta

Spożywaj zbilansowaną dietę z odpowiednią ilością węglowodanów i unikaj ciężkich, tłustych posiłków. Węglowodany mogą pomóc twojemu organizmowi efektywniej wykorzystywać tlen na dużych wysokościach.

4. Leki

Niektóre osoby mogą rozważyć przyjmowanie leków, takich jak acetazolamid (Diamox), aby zapobiec AMS. Skonsultuj się z profesjonalistą medycznym przed użyciem jakichkolwiek leków i bądź świadomy potencjalnych skutków ubocznych.

5. Odpoczynek

Upewnij się, że masz wystarczająco dużo snu i odpoczynku podczas wspinaczki. Zmęczenie może zwiększyć ryzyko AMS.

6. Używaj Systemu Partnerów

Dbajcie o siebie nawzajem. Kiedy wspinasz się w grupie, warto połączyć się w pary z jednym z członków zespołu. W ten sposób ktoś może sprawdzić twój stan zdrowia i vice versa.

7. Zejdź, jeśli Objawy Utrzymują się

Jeśli doświadczasz objawów AMS, takich jak ból głowy, nudności, zawroty głowy lub trudności w oddychaniu, niezwykle ważne jest zejście na niższą wysokość. Objawów nie należy ignorować ani bagatelizować.

8. Naucz się Rozpoznawać Objawy

Edukować siebie i swoich towarzyszy podróży na temat objawów i symptomów AMS oraz być czujnym na monitorowanie stanu zdrowia innych.

9. Planuj Dni na Aklimatyzację

Podczas trekkingu lub wspinaczki na dużych wysokościach planuj dni na odpoczynek, aby twoje ciało mogło się zaaklimatyzować. Może to obejmować wspinanie się na większe wysokości w ciągu dnia i schodzenie na niższe wysokości, aby spać.

10. Utrzymuj Świadomość Wysokości

Zwracaj uwagę na wysokość, na której się znajdujesz, oraz na tempo wspinaczki. Szybkie wspinanie się znacznie zwiększa ryzyko AMS.

Kiedy jesteś w drodze na Everest, choroba wysokościowa to poważna sprawa. Większość ludzi doświadcza jakiejś formy choroby wysokościowej podczas trekkingu na dużej wysokości. Radzenie sobie z nią polega na słuchaniu swojego ciała, byciu szczerym wobec siebie i innych na temat swojego stanu oraz akceptowaniu faktu, że możesz musieć zmienić swoje plany z tego powodu. Gdy twoim celem jest osiągnięcie szczytu lub ukończenie słynnego trekkingu, o którym zawsze marzyłeś, będzie tam w przyszłym roku i następnym. AMS jest realne i poświęcenie swojego zdrowia, a nawet życia, nie jest warte żadnej góry.

*Informacje dostarczone to zbiór wskazówek i trików zebranych z różnych źródeł. W żadnym wypadku nie mają one zastępować porady medycznej specjalistów.