Mardi Himal Trek: een verborgen juweel in de Annapurnas

Veel wegen leiden naar Rome. Hetzelfde geldt voor het Annapurna-gebied! Als je naar het berglandschap kijkt, zou je denken dat er niet veel opties zijn, behalve de wetenschap dat je de trekkingroute naar het Annapurna Base Camp kunt volgen en rond het massief op het Annapurna Circuit kunt trekken. Niets is minder waar! Een uitgebreid netwerk van paden verbindt de verschillende valleien en bergdorpen. Een van de verborgen juweeltjes, verscholen tussen de beroemde Annapurna-routes, is de trektocht naar Mardi Himal.

De meeste trekkingroutes in Nepal volgen de bergdalen, omdat de meeste dorpen zich in de buurt van de rivieren bevinden. De Mardi Himal trekkingroute is anders. Vanaf het startpunt in Phedi begin je te klimmen op een bergkam en volg je de graat helemaal naar Mardi Himal BC. Er is dus nauwelijks sprake van afdaling op je trektocht naar 4500 meter boven zeeniveau. Het geweldige van een graatwandeling is dat er overal prachtige uitzichten zijn! Wandelen op deze hoogtes biedt uitzicht op de Himalaya-reuzen van Dhaulagiri en Annapurna I. Als er geen uitzicht is, loop je waarschijnlijk in een magisch oud rododendronbos, met mosachtige takken en als je geluk hebt, rode bloemen overal. De uitzichten vanaf het basiskamp van Mardi Himal zijn adembenemend, met een van 's werelds mooiste bergen, Machapuchare, recht voor je.

Het Annapurna-gebied, samen met de meeste trekkinggebieden in Nepal, kent vier duidelijke seizoenen: lente, zomer, herfst en winter. De maanden van maart tot mei (voor de moesson) en oktober tot begin december (na de moesson) zijn het meest geschikt om de Mardi Himal trek te ondernemen. Elk seizoen heeft zijn unieke aantrekkingskracht en sfeer, waardoor trekken het hele jaar door mogelijk is. Lente en herfst springen er echter uit als de belangrijkste trekkingseizoenen. Hierbij de gedetailleerde inzichten in de kenmerken van elk seizoen.

Lente

De lente, van maart tot mei, markeert het hoogtepunt van het trekkingseizoen en trekt enthousiastelingen van over de hele wereld naar de Nepalese Himalaya. Gedurende deze periode is het weer aangenaam, is de neerslag laag en zijn de wandelomstandigheden optimaal. Hoewel de dagtemperaturen langs het pad mild zijn, kan het op hogere hoogten zoals Mardi Himal Base Camp 's ochtends behoorlijk koud zijn. Raadpleeg onze uitgebreide paklijst voor de Mardi Himal trek hieronder in deze blogpost om je voor te bereiden op wisselende omstandigheden.

Zomer

De zomer, die zich uitstrekt van juni, juli en augustus, brengt hogere temperaturen met zich mee, wat het relatief aangenaam maakt. Het valt echter samen met het moessonseizoen, wat frequente regen en bewolkte luchten met zich meebrengt, waardoor het zicht op de bergen beperkt is. Het is ook de tijd waarin bloedzuigers het actiefst zijn en je mogelijk ongemak van deze dieren ervaart. Het pad wordt nat en glad, met een verhoogd risico op aardverschuivingen.

Herfst

De herfst in het Annapurna-gebied (september, oktober, november) is een ander belangrijk trekkingseizoen, vergelijkbaar met de lente, met gunstige omstandigheden. Het belangrijkste onderscheid ligt in de heldere lucht na de moesson, met prachtig uitzicht op de Annapurna's, inclusief Machapuchare, in vergelijking met de soms heiige atmosfeer in de lente.

Winter

Winter, van december tot februari, is de meest uitdagende periode voor trektochten naar Mardi Himal. De zon blijft laag en er is beperkt daglicht. Nachttemperaturen dalen tot -10 graden Celsius op de hogere kampen en er kan sneeuwval zijn. Ondanks de zwaardere omstandigheden zorgt onze samenwerking met eersteklas trekkingorganisaties voor veiligheid en comfort, zelfs in de winter. Bovendien is de kans groot dat het pad leeg is, wat een unieke en eenzame ervaring biedt.

In principe is de Mardi Himal Base Camp trek goed te doen qua technische moeilijkheidsgraad. Het pad is goed begaanbaar, zonder klauterwerk. Het netwerk van paden is gecreëerd door de Gurung-mensen, die deze plek thuis noemen, en het verbindt de dorpen in het bergachtige terrein aan de voet van de Annapurna. De dagelijkse hoogteverschillen zijn echter behoorlijk groot. Bijna elke dag zul je ongeveer 1000 meter stijgen over een relatief korte afstand. Dat betekent dat het op sommige plaatsen steil zal zijn. De hoogte van Mardi Himal zelf is 5587m, maar het basiskamp bevindt zich op 4500m. Je zult het basiskamp bezoeken, maar verblijven op een maximale hoogte van 3580m. De afdaling van High Camp naar Sidhing is waarschijnlijk het zwaarste gedeelte van de hele tocht, waarbij je bijna 1700 meter in één dag naar het Mardi-rivierdal afdaalt. De wandeling naar de pick-up plaats is eenvoudig.

Resumerend, de Mardi Himal trek route is niet moeilijk, maar je moet fit zijn en uithoudingsvermogen hebben om het hoogteverschil te overwinnen.

Er zijn veel lijstjes van de mooiste bergen op aarde. Deze lijsten zijn net zo willekeurig als bijvoorbeeld een lijst van favoriete bars in Amsterdam. Maar bepaalde bergen worden iedere keer genoemd, zoals Ama Dablam, Alpamayo, Matterhorn en zo ook Machapuchare. Met een duizelingwekkende hoogte van 6993 meter is deze iconische piek zichtbaar van ver, zelfs vanaf de stad Pokhara.

Machapuchare maakt deel uit van het Annapurna-gebergte en is verboden terrein voor bergbeklimmers. De berg is heilig in de hindoeïstische religie en wordt geassocieerd met de god Shiva. In 1957 deed een Britse expeditie onder leiding van Wilfrid Noyce een poging. De koning van Nepal verzocht de klimmers om niet helemaal naar de top te klimmen, wat ze respecteerden. Ze keerden om op slechts 50 meter onder het hoogste punt. Sindsdien zijn er geen vergunningen afgegeven om de berg te beklimmen. Officieel heeft niemand ooit op de top gestaan, hoewel wordt gezegd dat een Nieuw-Zeelander met de naam Bill Denz Machapuchare illegaal heeft beklommen.

Tijdens de Mardi Himal trek krijg je een close-up van Machapuchare, sterker nog, het basiskamp bevindt zich op dezelfde bergrug!

Het ervaren van een verblijf in de traditionele dorpen langs de trekkingroutes van Nepal is geweldig en een essentieel element van trektochten in deze regio. Vooral op een vergeten trekkingroute zoals Mardi Himal is het de perfecte combinatie van ruige berglandschappen met de kenmerkende Gurung-bergcultuur. Verblijven in deze bergdorpen biedt een authentiek inzicht in het leven langs de Mardi Himal route.

Elk dorp biedt onderdak in een theehuis, wat de lokale term is voor een pension. Tijdens het trekken in Nepal zijn de theehuizen op zichzelf al een stimulans om vroeg de volgende bestemming te bereiken. Waarom? Omdat het ervaren van de rust en eenvoud van het leven in deze bergdorpen een waar genot is. Terwijl je aan een kopje thee nipt, kun je een worden met het dagelijkse ritme van het leven in de Himalaya. Sommige dorpen kunnen kloosters hebben, en trekkers kunnen misschien een van de boeddhistische festivals ervaren. De theehuizen zelf op de Mardi Himal trekking zijn over het algemeen eenvoudig. Sommige hebben upgrades, met voorzieningen zoals doorspoeltoiletten, warm water en zelfs WiFi, maar reken er niet op. Gelukkig blijft de heerlijke dhal bat, een standaard maaltijd in de Nepalese keuken, een hoogtepunt op elk menu van het theehuis. Laat je onderdompelen in de bergcultuur van Nepal tijdens je Mardi Himal-trekkingtrip!

Bij het voorbereiden van een trektocht naar Mardi Himal Base Camp is het essentieel om de volgende vergunningen te verkrijgen:

TIMS (Trekkers Information Management System):

Voor elke trekker die van plan is Nepal te verkennen, of het nu naar het Everest Base Camp of de Langtang-vallei is, is het verkrijgen van de TIMS-vergunning cruciaal. Het is een verplichte vereiste voor alle trekkingroutes, en de vergoeding is NRS 2000 per persoon, ongeveer 17 USD of 15 EUR.

Vergunning voor het Annapurna Conservation Area Project (ACAP)

Een ACAP-vergunning is noodzakelijk voor degenen die van plan zijn te trekken door de routes binnen het Annapurna-gebied. Beheerd door de National Trust for Nature, heeft het als voornaamste doel de flora en fauna en het natuurlijke milieu van de regio te beschermen en te behouden. De fondsen die worden verzameld uit deze vergunning worden toegewezen aan natuurbeschermingsinitiatieven.

Voor elk individu dat begint aan een enkele trektocht, bedraagt de kosten van een ACAP-vergunning Rs. 3000 (ongeveer USD 25), ongeacht de duur van het verblijf. Deze vergunningen kunnen worden verkregen in zowel Kathmandu als Pokhara, en specifieke controlepunten langs de route zorgen voor het bijhouden van trekkinggegevens.